Wetenschappers hebben het bewezen: een monogame relatie levert niet de voordelen die men er aan toedicht. Een kritisch onderzoeksrapport van de Amerikaanse SPSP (Society for Personality and Social Psychology) uit 2012, veegt de vloer aan met vier populaire aannames rondom de voordelen van monogame relaties boven niet monogame relaties. Monogamie wordt in onze Westerse maatschappij nog steeds gezien als de beste manier om een lange termijn relatie te kunnen onderhouden. Volgens het artikel wordt het tijd voor een nieuwe blik op relaties. Mijn nieuwsgierigheid was gewekt. In dit artikel deel ik de essentie van het dertien pagina dikke rapport.
Monogamie? Waar hebben we het dan over…?
Monogamie wordt in het rapport gezien als de overeenkomst tussen twee mensen die afspreken alleen seksueel actief te zijn met elkaar en niet met anderen. Volgens het onderzoek hebben 4-5% van de Amerikanen een Overeengekomen Niet-monogame Relatie (ONR): een relatie waarin beide partners openlijk overeen zijn gekomen om ook seksuele of romantische relaties met anderen te mogen hebben. Dat kan zijn in de vorm van polyamorie of swingen. Voor het gemak noem ik dit in dit artikel een open relatie. Levenslange seksuele monogamie, het hebben van slechts een seksuele partner in je hele leven, komt zelden voor. De meeste Amerikanen kennen dan ook seriële monogamie en hebben tussen hun 30 en 45e, gemiddeld 4-8 partners. Mijn verwachting is dat de cijfers voor onze Nederlandse maatschappij niet ver hier vandaan zullen liggen.
Vier voordelen van monogame relaties boven open relaties:
- Monogamie zorgt voor een beter seksleven
- Monogamie voorkomt de verspreiding van seksueel overdraagbare aandoeningen
- Monogamie verhoogt de kwaliteit van je relatie: er is minder jaloezie, een groter vertrouwen en meer tevredenheid
- Monogamie is beter voor het gezin met kinderen
1: Monogamie is een garantie voor levenslange geweldige seks?
Het verschil in seksfrequentie tussen monogaam levende partners en mensen in een open relatie is nog nooit onderzocht. Feit is echter dat de seksfrequentie in een monogame naar verloop van tijd afneemt. Sterker nog: het gemis aan seksuele opwinding in een monogame relatie blijkt een van de meest bekende redenen te zijn om in relatietherapie te gaan. De afwezigheid van seksueel verlangen naar elkaar wordt door psychologen gezien als een routine probleem. Het blijkt dat hoe langer mensen met elkaar een relatie hebben, de diagnose van een hypoactief seksueel verlangen (DSM-4), vaker gesteld wordt. Een langdurige monogame relatie wordt er gezien als een risicofactor voor problemen rondom seksueel verlangen naar elkaar.
Een monogame relatie is dus allerminst een garantie voor levenslange geweldige seks.
2: Monogamie voorkomt de verspreiding van seksueel overdraagbare aandoeningen?
Monogamie in de pure vorm zou seksueel overdraagbare aandoeningen moeten stoppen. Echter veel mensen die na de kennismaking besluiten hun relatie monogaam te maken, wachten niet op de maandenlange veilig-vrijen-incubatietijd die staat voor het overdragen van SOA’s. Ze zijn verliefd en het gebruik van condooms wordt vaak al gauw achterwege gelaten als men overgaat op andere manier van geboortebeperking. Gezien het feit dat de meeste mensen serieel monogaam zijn, blijkt dit een risicofactor te zijn.
Veel mensen die zeggen in een monogame relatie te zijn, bedriegen in de werkelijkheid hun partner. Volgens een van de genoemde studies is in 40% van de monogame relaties, bekend dat de partner met een ander naar bed is geweest. Bij laag geschoolde heteroseksuelen ligt het aantal nog hoger: 68%. In een andere studie blijkt 20% van de studenten het afgelopen jaar seks te hebben gehad met een ander. Weer een ander onderzoek laat zien dat tussen 45 en 55 % van de getrouwde partners, ontrouw is. Sja.
Monogame mensen nemen echter aan, dat hun partner hen trouw is en vrijen daarom onveilig met elkaar. Zij lopen dus een risico. Mensen in een open relatie, zijn veel meer gewend om veilig te vrijen en vrijen vaak ook veilig met hun vaste partner. Het risico op SOA’s is daarom bij hen zelfs kleiner!
Monogamie is dus geen garantie voor een SOA-vrij leven.
3: Mensen in monogame relaties zijn meer tevreden en minder jaloers?
Veel monogame mensen zien het openen van een monogame relatie als een reden voor ontevredenheid met de eigen partner. Immers: als je tevreden zou zijn, hoef je het niet buiten de deur te zoeken. Tot nu toe is er nog geen wetenschappelijk onderzoek gedaan naar het bewijs voor deze stelling. Er is echter wel wetenschappelijk onderzoek gedaan naar homo-paren met een open relatie. Zij vonden geen verschil in tevredenheid tussen mannen in een monogame relatie of in een open relatie. Een later onderzoek liet zien dat homokoppels in een open relatie juist tevredener waren met hun relatie dan de monogaam levende koppels. Zij ervoeren meer intimiteit in hun relatie en hadden een grotere seksuele tevredenheid. Volgens de wetenschappers is het aannemelijk dat hetzelfde zou gelden voor heteroseksuele relaties.
De kans op meer intimiteit en seksuele tevredenheid lijkt dus groter in een open relatie.
Dan jaloezie. Als je overeengekomen bent een monogame relatie te hebben, is er toch geen reden om jaloers te zijn? Niets blijkt minder waar. Mensen in een monogame relatie blijken zelfs meer last te hebben van jaloezie dan mensen in een open relatie. Volgens recent onderzoek (2012) blijkt dat de jaloezie in open relaties als minder schadelijk wordt ervaren, en dat het voelen van heftige emoties van jaloezie in deze relaties minder is dan in monogame relaties. Ook verminderen gevoelens van jaloezie in open relaties na verloop van tijd, omdat mensen er aan gewend raken en meer vertrouwen krijgen in hun relatie. Sterker nog: veel mensen in een open relatie ervaren het tegenovergestelde van jaloezie: het jalief gevoel: de kriebels van vlinders die je ervaart als je je partner gelukkig ziet met een ander. Het is nu wetenschappelijk bewezen.
Als je last hebt van jaloezie, kun je dit gemakkelijker aangaan en verwerken in een open relatie.
4: Monogamie is beter voor het gezin met kinderen
Het hebben van een open relatie zou schadelijk zijn voor de kinderen, zo wordt vaak verondersteld. Een monogame relatie wordt gezien als een veilige thuishaven voor kinderen, en monogame ouders zouden dan ook betere ouders zijn. In het onderzoek wordt onderscheid gemaakt tussen swingers en mensen in een polyamoreuze leefsituatie. Men gaat er van uit dat swingers hun activiteiten buiten het oog van de kinderen houden en dat het op hen dus geen ander effect heeft op kinderen dan een andere hobby.
Veel mensen in een polyamoreuze relatie, betrekken ook hun kinderen erbij en de kinderen komen dus in aanraking met meerdere volwassenen als mogelijke opvoeders. Volgens onderzoek in 2010 noemen mensen in een polyamoreuze relatie de volgende voordelen op: De kinderen brengen meer individuele tijd door met hun ouders en minder tijd in dagopvang of creche, omdat er meer volwassenen zijn die deze taken op zich nemen. Ze krijgen ook een breder aanbod van hobbies en kwaliteiten te zien van mensen.
Verdelen van zorgtaken
In een nog niet gepubliceerd onderzoek, komt naar voren dat een polyamoreuze leefsituatie voor problematische kinderen juist een voordeel is, omdat de extra nodige zorg hier verdeeld wordt. De kinderen in dit onderzoek vonden hun leefsituatie niet raar of vreemd en ondervonden geen problemen op school. Kinderen van gescheiden ouders daarentegen hebben stiefouders, wat door hen als problematischer ervaren wordt door het wonen op verschillende plekken. Ook noemden de kinderen in polyamoreuze leefsetting, het voordeel van meer hulp bij hun huiswerk. De meeste kinderen hadden ook geen problemen als een van hun ouders weg was met een andere partner: ze weten dat hun vader of moeder weer terug komt en met hen in contact blijft, ook al zijn ze niet aanwezig. De kinderen vonden het wel moeilijk als er afscheid genomen werd van een geliefde van een van de ouders.
Tot nu toe is er dus geen bewijs dat een polyamoreuze relatie slechter zou zijn voor kinderen dan een monogame relatie.
De conclusie die ik zelf trek is dat de liefdesrelatie in het algemeen, toe is aan een herwaardering. Liefde is niet voor iedereen te begrenzen tot een vaste relatie voor de rest van je leven. Mensen verbinden zich met elkaar, en het zit in de mens om zich van tijd tot tijd met meerderen of anderen intiem te willen zijn. Vreemdgaan is een vluchtpoging om trouw te kunnen zijn aan jezelf en aan de behoefte van dat moment, zonder er met je partner over in gesprek te gaan. Het is een manier om onderuit te komen aan de eisen van de maatschappij en die we vaak onbewust aan onszelf stellen: leef monogaam.
Wordt het niet tijd om anders naar relaties te kijken en te leren denken in de vorm van verbindingen? Als je het romantische eisenplaatje van ‘ik-moet-alles-vinden-in-jou’ kunt loslaten, kun je gemakkelijker genieten van wat er is tussen jou en de ander. In het boek Love Unlimited – een vrije kijk op liefdesrelaties, beschrijf ik het Verbindingswiel als instrument om anders naar relaties te kunnen kijken.
Hoe wil jij de liefde leven?
Wat mij betreft is het belangrijkste om trouw te zijn aan jezelf, aan wie jij bent als mens en hoe jij wilt leven. Los van conditioneringen en verwachtingen van de omgeving. Een onderzoeksrapport als dit bevestigt voor mij iets wat voor mij al heel lang logisch is: liefde zit in je hart en beperkt zich niet tot een persoon. Liefde kun je delen met meer en liefde kun je leven met een persoon die jou super dierbaar is. De manier waarop je vorm geeft aan meer liefde in je leven: dat is een persoonlijke keuze van ieder mens op zich en wat past bij jou als mens. Daarbij maakt het niet uit of dit nu een monogame, polyamoreuze of open relatie is. Als alle betrokkenen er maar voor durven te kiezen en er blij mee zijn.
Monogaam, polyamoreus maar jaloers?
Wil jij graag liefde delen maar worstel je met jaloezie? Ben jij monogaam en is je partner polyamoreus en wil je niet bij hem of haar weg vanwege de kinderen? Misschien is de online cursus Jaloezie de Baas iets voor jou. Deze kun je in eigen tempo doen en beginnen op ieder gewenst moment, maar ook middels een groepsprogramma dat op 23 januari 2018 start. Hier lees je er alles over.
leonielinssen zegt
@Robert
Ik juich de dag toe dat liefde en seks weer aan elkaar gekoppeld worden in de beleving van de mensen. Voor veel mensen is dat natuurlijk al zo. Maar als je het hebt over ‘het bed induiken’ klinkt dat als ‘alleen voor de seks’. Dat heeft dan niets met polyamorie te maken, want dat gaat over liefde voelen voor meer mensen. Daar kan seks bij komen kijken, maar dat hoeft niet perse. Seks is voor mij vaak een gevolg van het voelen van liefde voor iemand in combinatie met fysieke aantrekkingskracht. Die twee kunnen ook los van elkaar staan. Je kunt ook heel veel van iemand houden zonder dat je er mee naar bed wilt. Dat is voor veel mensen nog wel acceptabel. Maar zodra er seks in het spel komt, wordt het gevoelig. Terwijl er ook juist vaak weer mannen zijn die het moeilijk vinden als hun vrouw een intieme relatie heeft met iemand, op emotioneel gebied. Zo is het voor iedereen verschillend. Liefde kent zoveel verschijningsvormen. Hoe doe jij de liefde? zou een leuke open vraag zijn…
Petra zegt
@Robert….Ik denk niet dat het oversext is. Wel zoeken naar aandacht en voor een groot aantal mensen, hoort daar sex bij. (zowel mannen als vrouwen).
Dus, wat is dan het verschil met poly? Op het moment van de sex, vinden mensen elkaar toch ook aardig?
En de volgende dag, week vind je elkaar nog steeds aardig. En degene die ondertussen voorbij kwam ook.
Het is wel erg onrustig…voor het opbouwen van een relatie….
Wanneer is er dan nog tijd om elkaar echt goed te leren kennen?
Eens even goed te voelen….ergens doorheen gaan, jezelf even inhouden en richten op 1 persoon?
Ik denk dat er veel overeenkomsten zijn met bindingsangst en poly.
Echter ook veel raakvlakken.
Verwarrend!
Robert zegt
@Leonie
Hahahahaa, ja het is nu wel duidelijk wat je voorkeur is
@Petra Je schrijft… Het lijkt een excuus om geen diepgaande relatie aan te hoeven gaan.
Ik ben het volledig met je eens dat er inderdaad een hele hoop mannen rondlopen met bindingsangst, maar of dan echt sprake is van polymorie?? Ik heb eerder het idee dat ze hun lontje achterna lopen, want polymorie is toch een open relatie of zie ik dat verkeerd Leonie? Als je (stiekem) met iedereen het bed induikt dan ben je volgens mij gewoon oversext, maar is er toch geen sprake van liefde of wel?
Petra zegt
Hallo Leonie,
Als single houdt dit onderwerp me bezig. Ik ontmoet veel poly-mannen. Het lijkt een excuus om geen diepgaande relatie aan te hoeven gaan.
Overigens ben ik geen tegenstander van je gedachte. Als je al jaren een goede relatie hebt, zou het bespreekbaar moeten zijn, voordat iemand vreemd gaat. Eerlijkheid, vertrouwen, openheid.
Toch blijkt het daarna heel vaak mis te gaan. Maar ik denk dat een relatie dan uiteindelijk wel met meer respect afgesloten kan worden.
Zelf ben ik zoekende in de veranderende wereld. Hoe kan ik iets duurzaams, diepgaand opbouwen waar naast de toch al lastige bijverschijnselen (verleden, kinderen) ook nog 2 of drie vrouwen regelmatig hun tijd opeisen?
Ik heb het geprobeerd, maar bleek niet mijn ding. Ik bleek toch overtuigd monogaam te zijn.
groetjes,
Petra
leonielinssen zegt
@Robert,
Wat interessant om te zien dat je een koppeling maakt tussen mijn deskundigheid en mijn persoonlijke voorkeur om polyamoreus te leven. Dat zou betekenen dat iedere monogame coach die hier voor uitkomt en dit laat zien aan de buitenwereld, door bijvoorbeeld monogaam te leven, niet deskundig zou zijn? Ik laat met dit artikel de uitkomsten zien van een wetenschappelijk onderzoek in Amerika, en geef hun argumenten weer in mijn samenvatting. En afsluitend een stukje eigen mening, als mens.
Wat mij betreft gaat het er juist om dat mensen hun eigen manier van relatiegeluk vinden. Ik heb als relatiecoach geen agenda als ik mensen begeleid, anders dan hun weg naar geluk vinden, dat is mijn doel. Mensen kiezen uiteindelijk voor verschillende uitkomsten: bij elkaar blijven, uit elkaar gaan, de relatie met de derde beëindigen, een driehoeksrelatie… Het is voor iedere coach juist de uitdacht persoonlijke voorkeuren, eigen waarden en normen los te laten in de begeleiding. Dit artikel is bedoeld om mensen aan het denken te zetten, hen bewust te maken van hun eigen waarden en normen op het gebied van relaties en om reacties uit te lokken. Dus wat mij betreft ben ik geslaagd in mijn opzet 🙂
DoHo zegt
Het huwelijk is geen doel maar een middel. De kerken lopen leeg maar het calvinisme viert hoogtij. Maar ja na twee duizend jaar dogmaleer weten we niet anders. En kinderen worden nog steeds geboren onder druk van familie, vrienden en maatschappij.En niet uit liefde, hoe zal je dan jaren lang om ze geven. Dus schiet de opvoeding er bij in. Resultaat ontsporing, drugs, comazuipen etc. Maar : Gij zult baby’s maken. 7 miljard mensen op deze aarde, maaar je mag niet over seks praten. En zo kan ik nog wel uren door gaan. Op verzoek rest volgt. Groets DoHo.
Robert zegt
Hey Leonie,
Mooi stuk en ik moet zeggen dat het onderwerp mij ook wel aanspreekt. Voor allemaal erg nieuw en ik hou het nog steeds op een monogame relatie, alhoewel ik nog steeds single ben. Daarom ook denk ik er veel over na… Wat wil ik nu eigenlijk?
De rust in een monogame relatie vind ik belangrijk, maar als mijn partner zich net zo kwetsbaar durft op te stellen (open is) als ik moet ook een polyamore relatie kunnen. Ik denk dat het iets is voor de volgende generatie en dat wij wat pioniers zijn en vooruit lopen in de tijd. Zolang onze omgeving ons niet begrijpt en ons in hokjes wil stoppen blijft het iets waar iedereen wat meer moeite mee heeft en dat houdt een echt doorbraak tegen.
In mijn visie ben je wel te duidelijk een voorstander van Polyamorie en dat vind ik een beetje jammer, want het doet afbreuk aan je deskundigheid over dit onderwerp. Zowel monogamie als polyamorie zijn immers keuzes die mensen maken en het zou fantastisch zijn als ieder mens beiden kan waarderen en respecteren!
Bedankt voor je info!
Groetjes,
Robert
leonielinssen zegt
@Esther
Natuurlijk is er heel veel dat voor monogamie spreekt. Er zijn mensen die na vele polyamoreuze avonturen bewust kiezen voor monogamie. Ze verlangen naar de rust, de eenvoud, minder emotionele heftige schommelingen, minder druk gedoe in agenda’s etc. Om polyamoreus te kunnen leven, moet je een bepaalde mate van flexibiliteit bezitten, aanpassingsvermogen, autonomie. Mensen die juist gericht zijn op zekerheid, veiligheid en structuur, zullen het moeilijker vinden dan mensen die wat losser in het leven staan. Alles is natuurlijk een kwestie van kiezen en er voor gaan. Waar je ook voor kiest. Geluk vind je op vele manieren. Ieder doet het op zijn of haar eigen manier. Dat maakt het leven juist ook zo leuk, toch?
Tara Long zegt
Dank je Leonie voor je mooie samenvatting van dit onderzoek en artikel. Wel wil ik een relevante kanttekening plaatsen. Onlangs bezocht ik de GGD Amsterdam en daar blijkt nu dat het aantal HIV besmettingen bij Swingers schrikbarend toeneemt, omdat AIDS niet langer als een dodelijke ziekte wordt beschouwd. Terwijl het aantal HIV besmettingen onder homo’s juist afneemt. Ikzelf leef polyamor maar ik zou er niet aan moeten denken dat ik met mijn minnaars in 1 huis zou moeten leven en dat ze zich allemaal met mijn kinderen en hun opvoeding zouden gaan bemoeien. dat lijkt me niet gezond. Maar elke situatie is natuurlijk anders. Hartegroet, Tara.
Esther zegt
Ai!
Ik wilde net een vriend van me deze link sturen, om hem zo te steunen in zijn moeizame beslissing om monogaam te blijven… Ook al voelt hij zich niet monogaam… In zijn geval zou poly-amorie waarschijnlijk het einde voor zijn huwelijk betekenen. En ik had hem juist verteld dat ik gelukkig ben in mijn relaties (twee)… Ik kon zijn moedeloosheid voelen…
Maarrrrr, dit artikel bewijst maar weer dat ik het goed heb gedaan voor mezelf… Heb zo met hem te doen! Wat een ontzettend moeilijke keuze moet dat zijn als het oudewaarschijnlijk geen stand zal houden…
Hè, Leonie, heb je dan echt niets dat vóór monogamie spreekt???
Groetjes,
Esther
Helene Baayen zegt
Wat een geweldig stukje weer Leonie! Helemaal top en ik voel in mijn hele lijf dat dit de realiteit is!
Liefs,
Helene