Met mezelf trouwen – een lustrum
Vijf jaar geleden, op 21 maart 2017, trouwde ik met mezelf. Ik had een prachtige jurk gekocht, mijn haar opgestoken met verse bloemen en een heus bruidsboeket laten maken. Ook had ik een ring voor mezelf gekocht die symbool stond voor mijn grote open hart. Met twee zielsvrienden ging ik in de middag naar de Sint Jan, waar ik plaatsnam in de Maria kapel en mijn ogen sloot om te mediteren. Trouwen met mezelf was voor mij een innerlijke reis, waarbij ik beloofde mezelf trouw te zijn, wat er ook zou gebeuren. Ik was gewend om anderen op de eerste plaats te zetten: zij blij, dan was ik ook blij. Nu koos ik ervoor om in de toekomst alleen dat te doen wat echt klopte voor mij en mijzelf hierover te uiten.
Destijds verscheen mijn overleden vader, die een heuse preek gaf in de kathedraal. Mijn vader was bij leven ambtenaar bij de burgerlijke stand en had heel wat mensen getrouwd. Op 21 maart 2017 deed hij het nog eens over, maar dan vanuit de andere wereld. Gisteren ging ik opnieuw naar de Maria Kapel om even te mediteren en tot mezelf te komen. De eerste vijf huwelijksjaren waren omgevlogen! Nu waren mijn beide (0verleden) ouders er om me te verwelkomen.
De ontmoeting met mijn overleden ouders
‘Welkom Pietje,’ zegt mijn vader.
Hij gebruikt het koosnaampje voor mij dat ik al sinds mijn kindertijd hoor.
Leonietjepietje, werd destijds al snel Pietje.
Hij zit naast me maar ik zie hem op de preekstoel als hij me toespreekt. Vijf jaar geleden hield hij tijdens de huwelijks meditatie een hele speech. Toen was de kathedraal vol met aanwezige zielen, maar nu is de kathedraal verder leeg. Mijn moeder zit links naast me op de bank van de Maria kapel en houdt mijn hand vast. Ze heeft het uiterlijk aangenomen van een zestigjarige vrouw.
‘Weet je nog Pietje, toen ik 60 werd en jij die rijlessen cadeau deed samen met de anderen? Je had me goed te pakken. Dat gaan we vandaag herhalen maar dan anders.’ Ze drukt liefdevol een kus op mijn wang. Ik glimlach, want ze maakt me nieuwsgierig!
Samen met mijn ouders heb ik een rondje gelopen door de Sint Jan’s kathedraal en de huidige schilderijententoonstelling gezien van Jezus die niet met een kruis rondsjouwt voor hij gekruisigd werd, maar met een groot blok goud – althans dat is mijn interpretatie. Dan begint mijn vader aan zijn rede.
De speech van mijn vader
‘Dit jaar wordt voor jou een grote zegening. Niet in de allereerste plaats omdat het alweer vijf jaar geleden is dat ik jou trouwde, maar ook omdat je net als iedere belabberde echtgenoot, jij het helemaal vergeten zou zijn, ware het niet dat Facebook je de herinnering bracht.
In mijn huwelijk met Truus liet zij het me wel weten als er weer een verjaardag aan zat te komen, maar als je met jezelf trouwt, heb jij dat ook zelf te regelen.
Natuurlijk zijn wij er om jou te helpen en om jou te begeleiden naar een leven vol vreugde. Bij leven hebben we het niet altijd goed gedaan, zeker niet in jouw ogen en daarom gaan we na onze dood gewoon nog even door met jou opvoeden, maar dan op een manier die jij fijn vindt. (Lacht)
We zijn verheugd dat je de roep hebt gevolgd om naar de Sint Jan te komen. Per slot van rekening is het een prachtige kathedraal en wij houden van de energie die wij als katholieken hebben mogen leren kennen. De appel valt niet ver van de boom, want jij voelt ook die verbinding en zelfs jouw praktijk staat op heilige grond, aangezien dat gebouw verbonden is met de leilijn die vanaf de Sint Jan, naar jouw pand loopt.
Transformatie
Goud is de kleur van transformatie die jij zo vaak hebt gezien in jouw meditaties. Zelfs in het niet afgemaakte boek van eeuwen geleden, ‘gouden regen, vitaminen voor je hart’, speelde dat goud al een rol. Desalniettemin weten jij en ik dat je van goud niet kunt eten en drinken. En aangezien jij die Bossche Bourgondiër bent die afgelopen weekend besloot dat van het licht leven, jouw pad niet was, zullen moeke en ik jou trakteren op een heerlijk etentje. Ga lekker ergens tafelen, en wij zorgen ervoor dat het geld ervoor op tienvoudige wijze naar jou terug zal keren.
Wij wensen jou ongelofelijk veel plezier met het nieuwe huwelijksjaar en we stellen voor dat je deze datum nu alvast in jouw agenda zet, zodat je het volgend jaar kan vieren, op een wijze die niet alleen past bij jou, maar ook bij je werk en bij de mensen die jou liefhebben. Laat de liefde maar lekker stromen, want de wereld kan er wel wat van gebruiken. Weet dat je nooit alleen bent en dat wij van je houden, tot in de eeuwigheid.
Pietje, maak er een fijne dag van!
Trouwen met mezelf – een huwelijksgeschenk
Mijn moeder fluistert me in mijn oor zonder dat mijn vader het hoort: ‘en ook nog even een mooie ring scoren deze week. Vijf jaar is een bijzonder lustrum, dat mag gezien worden. Er is toch niemand die je uitfoetert omdat je er niet aan gedacht hebt.’
Nu liggen beiden in een deuk. En ik ook. Want ja, in de hemel zijn er geen grenzen en mijn vader heeft het natuurlijk allemaal gewoon gehoord!
Met een grote glimlach liep ik de kapel uit. Het was zo leuk om die humor van mijn vader weer te horen in zijn betoog.
Ik neem me voor volgend jaar een betere echtgenoot voor mijzelf te zijn en de dag te vieren met meer mensen, zoals mijn vader me aanraadde.
Ik neem me voor volgend jaar een betere echtgenoot voor mijzelf te zijn en de dag te vieren met meer mensen, zoals mijn vader me aanraadde.
’s – Avonds heb ik heerlijk gegeten bij restaurant Tante Pietje. Trouwen met mezelf, uit eten met mezelf. Het was goed gezelschap!
Wil jij met jezelf trouwen? Ik help je graag met het vaststellen van jouw huwelijksbeloften. Neem gerust contact met me op voor een bevrijdende sessie
Geef een reactie