Het was een boeiend proces, het schrijven van dit artikel met als titel ‘niertransplantantie in het licht van de ziel’. Het was in een periode dat het rustig was in mijn praktijk, dat mijn goede vriend Petro van Engelen me vroeg te helpen zijn verhaal over de opstelling van zijn niertransplantaties, wereldkundig te maken. Vol enthousiasme begonnen we er aan.
De hele dag zaten we samen op de bank te praten en te schrijven. Mijn gidsen gaven ook nog hun aandeel. Toen volgden er meelezers die ons lieten weten of het leesbaar was en ook zijn opsteller en therapeut Inge Land, liet haar licht op het artikel schijnen. Zo is het heel mooi geworden en nu is het de tijd om Petro’s bijzondere verhaal vol trots met jullie te delen.
Cijfers vertellen dat er in Nederland jaarlijks 150 nierpatiënten overlijden terwijl ze wachten op een donornier. Veertig procent van onze bevolking staat op dit moment geregistreerd in het donorregister; slechts 24% geeft toestemming voor donatie. De grote meerderheid van de Nederlanders staat echter positief tegenover orgaandonatie. In juli 2020 wordt het donorschap geautomatiseerd.
Toch twijfelen steeds meer mensen over donorschap. Er is angst voor een te snelle verwijdering van de organen, terwijl de patiënt nog niet echt dood is.
Door nabestaanden moet snel een moeilijke keuze worden gemaakt, terwijl zij nog in shock en rouw zijn. De veronderstelling leeft bij sommige mensen dat hun ziel niet volledig naar het licht zal kunnen, als zij een orgaan ter beschikking stellen. Een intensieve overweging vindt plaats: kies je voor de liefde voor jezelf, voor jouw lichaam en ziel, of kies je voor naastenliefde? Dit artikel geeft inzichten vanuit het oogpunt van de ziel, van en voor alle betrokkenen.
Geef een reactie