Mono-polyamorie als uitnodiging tot overgave aan het leven

Het zal je maar gebeuren: op een dag vertelt je partner met wie je al jaren samen bent, dat hij of zij polyamoreus is en de relatie wil openen voor meer liefde. Daar sta je dan. Toen je samen in het relatiebootje stapte was deze wens helemaal niet aanwezig en nu blijkt na zoveel jaren dat je partner het ineens helemaal anders wil. Je ziet het helemaal niet zitten, je wilt je partner helemaal niet delen! En je partner is teleurgesteld door het onbegrip. Na zoveel tijd eindelijk de moed bij elkaar geraapt om het diepste verlangen te delen, krijg je nul op rekest. Ik mag  niet zijn wie ik ben en ik mag het eigenlijk ook niet uiten. Help!

Als mensen in een dergelijke situatie met elkaar gaan praten, ontstaat er in de eerste instantie vaak alleen paniek en chaos. Beide partners proberen elkaar duidelijk te maken hoe de vork in de steel zit. Vragen rijzen op: Hoe moet dit nu? Hoe zie je de toekomst voor je? Wat zou je willen? Waar liggen jouw grenzen? Hoe moet het met de kinderen? Wat vertellen we de omgeving? Kortom: door de grote hoeveel veranderingen zie je door de bomen het bos niet meer. Je voelt je beiden onbegrepen en gesprekken lijken alleen maar te leiden tot meer escalaties. Wat nu? Hier volgen wat tips die je zouden kunnen helpen:

1. Neem de tijd en overhaast je niet.
   Als verschillen tussen jullie duidelijk worden, is de tijd gekomen om opnieuw de balans op te maken. Dat doe je niet in een paar gesprekken. De ontdekking dat je polyamoreus bent of wilt leven ontstaat vaak na de ontmoeting met iemand die andere dingen bij je losmaakt dan je eigen partner. Ook dat is een proces. Je partner loopt vaak achter en heeft tijd nodig om te wennen aan de gedachte dat jij niet meer dezelfde bent dan vroeger. Net als jijzelf.
2. Zie mij, hoor mij! (H)erken de verschillen
   De meeste ruzies ontstaan omdat mensen elkaar niet erkennen in wie ze in essentie zijn. De monogame partner voelt zich onder druk gezet: het is alsof je moet bewegen in een richting die je helemaal niet wilt. Jij bent immers niet zo. De polyamoreuze partner voelt zich niet gezien: ik mag niet zijn wie ik ben. De meeste energie gaat zitten in het elkaar proberen te overtuigen hoe anders het is voor jou. Probeer je te verplaatsen in de belevingswereld van je partner. Daarvoor is actief kunnen luisteren essentieel.
3. Luister actief naar elkaar en oefen in acceptatie
   Actief luisteren wil zeggen dat je je eigen gedachten over de situatie opzij zet, terwijl je met al je aandacht luistert naar je partner. Hoe voelt de ander zich? Wat gaat er in de ander om? Actief luisteren is niet iets wat vanzelfsprekend is. Onze ja-maar gedachten en heftige innerlijke emoties en weerstanden komen al snel op. Veel mensen doen dit in mijn praktijk onder begeleiding. Als het je lukt om actief te luisteren, wordt het gemakkelijker de ander te accepteren in wie hij of zij is. Dat is nodig om beslissingen te kunnen nemen voor de toekomst.
4. Leef in het nu en focus je op de huidige mogelijke stap
   Veel paniek ontstaat doordat het toekomstbeeld van je relatie plotseling in duigen valt. Dat voelt onveilig en roept angst op. De toekomstdroom van de polyamoreuze partner is de grootste nachtmerrie voor de monogame partner. Door het hier en nu te vergelijken met dat beeld, ontstaat paniek. Besef dat de toekomst eigenlijk niet bestaat. Het is geen realiteit. Niemand weet hoe je leven er volgend jaar uit ziet. Iedereen verandert en in een mono-poly relatie ontkom je er niet aan met jezelf aan de slag te gaan. Kortom: je groeit. Het enige wat je kunt doen is onderzoeken wat op dit moment voor jou een mogelijk stapje is.
5. Onderzoek je intentie
   Het is belangrijk te weten wat je wilt en wat je niet wilt. Onderzoek je intenties. Wat is zeker en wat is niet zeker? Als je zeker weet dat je van elkaar houdt, en bij elkaar wilt blijven, is het belangrijk die intentie als doel neer te zetten. Dat is de richting waarin je wilt bewegen. Er is een verschil tussen polyamoreus zijn en polyamoreus leven. Dat laatste is sowieso een proces dat vaak jaren duurt. Je kunt het niet in een week of maand opgelost hebben. Kijk hoe je naar elkaar toe kunt bewegen.
6. Wacht niet op de ander, beweeg zelf
   De meeste mensen hopen er eigenlijk op dat de partner wel zal veranderen. Als dat gebeurt is jouw probleem namelijk opgelost. Als dat niet gebeurt, ontstaat de teleurstelling. Wachten op de stap van je partner, maakt je afhankelijk. Dat voelt als onmacht. Je maakt hiermee de ander verantwoordelijk maakt voor jouw geluk. Je kunt alleen zelf besluiten wat je wel en wat je niet doet. Hiervoor is het nodig dat je je grenzen en behoeften kent en deze kunt aangeven. Om te kunnen groeien zul je je buiten je comfortzone moeten begeven, daar ligt de sleutel.
7. Onderzoek je belemmerende overtuigingen
   De manier waarop je naar een situatie kijkt, is vaak ingegeven door hetgeen je geleerd hebt of door wat je meegekregen hebt van je ouders, de opvoeding of de maatschappij. De wereld is nog niet ingesteld op meer liefde. Onderzoek wat van werkelijk van jou is, en wat je hebt meegekregen. Veel destructieve relatiepatronen worden nu extra zichtbaar. Zie het als een kans om schoon schip te maken met wat jou niet langer dient. Het is een uitnodiging om aan de slag te gaan met de erfenis van jouw familiesysteem. Vraag hulp, sommige dingen kun je niet alleen!
8. Maak de balans op – onderzoek wat er nog is
   Een panieksituatie met verwarrende gevoelens en emotionele achtbanen is nooit een situatie om een beslissing te nemen over je relatie. Uit elkaar gaan omdat je de pijn niet wilt voelen is een vlucht. De levensles die eronder zit zal je achtervolgen en de pijn wil gezien worden. Maak de balans op. Praat en reflecteer. Steek energie in hetgeen jullie met elkaar verbindt. In mijn praktijk werk ik hiervoor met het Verbindingswiel en/of het relatiespel van Peter Gerrickens. Soms is een hulpmiddel onontbeerlijk.
9. Neem verantwoordelijkheid
   Je bent altijd 100% verantwoordelijk voor wat jij doet en nog belangrijker: hoe jij reageert op een bepaalde situatie. Jouw gevoelens zijn van jou. Ze ontstaan door jouw gedachten en jouw aannames. Jij hebt hier invloed op. Stap uit je slachtofferschap (jij doet mij dit aan) en kom zelf in actie. Niemand anders kan jouw pad lopen, alleen jijzelf. Jij bepaalt jouw pad. Onderzoek je behoeften en geef ze aan. De ander kan onderzoeken in hoeverre deze er aan tegemoet kan komen. Jij hebt te dealen met de teleurstelling als dit niet lukt. Jij bepaalt jouw acties. Dat is jouw verantwoordelijkheid. Het is weer de verantwoordelijkheid van de ander hoe deze hier mee omgaat.
10. Laat de controle los en geef je over
    Een mono-polyamorie relatie is bij uitstek een relatievorm waarin je uitgenodigd wordt je over te geven aan het leven. Er is alleen het nu. Waar heb je vandaag invloed op? Wat kun je vandaag doen om jouw leven zinvol te maken? Wat kun je jezelf geven om het goed te hebben met jezelf en met elkaar? Geniet van wat er is en wees dankbaar voor wat je nieuwe levenslessen je bieden.
     

Share this...

Facebook

Google

Twitter

Linkedin

Pinterest

Email

Whatsapp

Yummly

Tumblr