Ik beken het: ik was ontrouw. Vorige week. Het gebeurde voor ik er erg in had. En zoals dat gaat met ontrouw, had ik er naderhand ontiegelijk veel spijt van. Ik nam me voor, net zoals al die voorgaande keren dat het nu echt de laatste keer was geweest. De gevolgen voel ik nu nog in mijn lijf en gemoedsrust. Want ik vraag me ook af: leer ik het wel ooit? Komt er echt een moment in mijn leven dat ik echt 100% trouw kan zijn? Trouw aan mezelf wel te verstaan.
Want vorige week was ik dus ontrouw aan mezelf. Ik was verkouden en voelde me niet lekker. Na een zondag op de bank en een maandag rustig aan doen dacht ik dat ik dinsdag wel weer kon werken. En ook woensdag, woensdagavond en donderdag. Maar hoe verderop ik kwam in de week, hoe meer ik merkte dat mijn energieniveau nog niet 100% was, terwijl ik wel activiteiten verrichtte alsof het 100% was. Dat ging dus niet goed.
Gevolgen
Het gevolg was dat ik op donderdagavond huilend aan de telefoon hing met mijn lief, dat ik zo moe was en honger had en maar een ding wilde: eten en slapen! bij thuiskomst liet ik mijn jas in de gang op de grond vallen en ik voelde me ontzettend zielig. Whaaaaah!
Op vrijdag nam ik noodgedwongen een vrije dag en zette ik een streep in mijn agenda. We zonderden ons af op een verlaten natuurcamping, waar ik midden op de dag met het geluid van watervogels op de achtergrond en de regen op het camperdak in een droomloze slaap viel. ’s Avonds genoten we van een vuurtje en aten we overheerlijke gebakken garnalen met salade en tortelini. Zaterdag relaxten we met vrienden in de sauna. Intens ontspannen dus.
Levenslange relatie
Inmiddels zijn we een week verder. Zojuist heb ik een dutje gedaan, omdat ik me zo moe voelde. Mijn energieniveau is nog niet op het oude peil. Het valt niet mee om trouw te zijn en te blijven aan jezelf. Als ondernemer en relatiecoach wil ik het liefste iedereen tot dienst zijn. Maar uiteindelijk is er maar een relatie die levenslang meegaat, en dat is de relatie met jezelf. Mijn relatie met mijzelf. Daarin is het dus belangrijk om trouw te zijn aan mezelf, en te doen wat goed is voor mij. Zoals op tijd rusten en dingen doen die ik leuk vind, waar ik energie van krijg. Zoals biodanza en vanavond lekker eten met vriendinnen. En soms wat extra tijd vrij plannen in mijn overvolle agenda.
Waarschuwing
Een gewaarschuwd mens telt voor twee. Sommige ezels stoten wel drie keer hun hoofd aan dezelfde steen en ik ben blijkbaar een soort superezel. Van de andere kant voelt het achteraf ook wel weer lekker. Ik hoef niet perse geweldig te zijn, of een ideaal voorbeeld. Ik mag ook gewoon mens zijn met valkuilen, en stomme dingen doen zoals mensen dat af en toe doen. Dus trouw of ontrouw, eigenlijk maakt het niet uit. Zolang je jezelf kunt accepteren in wie en wat je bent op dit moment van je leven.
En jij, hoe trouw of ontrouw ben jij aan jezelf?
Geef een reactie