Een zielsliefde komt diep bij je binnen. Zo diep dat wanneer deze uit je leven vertrekt, je volledig van slag bent in deze nieuwe situatie. Niets in het leven lijkt nog hetzelfde en niemand lijkt je te begrijpen. Veel mensen vragen me hoe om te gaan met de enorme pijn, het verdriet, de leegte en het gemis die ze ervaren na het verbreken van het contact met hun zielsliefde, tweelingziel of Grote Onmogelijke Liefde. De tweespalt tussen de onvoorwaardelijke liefde die gevoeld en ervaren wordt, staat in schril contrast met dat wat er in het aardse hier en nu ervaren wordt en met wat botst met de persoonlijke waarden en normen. Niets lijkt nog belangrijk te zijn in vergelijking met de overweldigende emoties die het leven overspoelen. Daarom 8 tips en wetenswaardigheden die mij hebben geholpen in mijn persoonlijke processen tussen pakweg 2012 en 2019.
1) Weet dat alles een doel heeft, dat verder reikt dan jij met je kleine zorgen makende hoofd kunt bedenken. Soms wordt het later pas helder wat de lessen zijn van de ontmoeting met deze liefde
2) Iedere zielsliefde komt in jouw leven om een nieuw licht te laten schijnen op jouw leven en hoe je het tot nu toe ervaart. Vaak is dit verbonden met een groeiende bewustwording over de trauma’s van jouw ziel, die je in je kindertijd of jeugd hebt opgelopen, of die verbonden zijn met vorige levens die je samen gedeeld hebt.
3) Iedere zielsliefde opent een stukje van het pad van het eenheidsbewustzijn. Sommige mensen ontmoeten meerdere zielsliefdes, anderen ontmoeten er slechts een die de impact van velen maakt.
4)De uitnodiging is om die diepe pijnen die in deze relatie ervaren worden, te onderzoeken en het onderliggende trauma in jezelf te Helen. Vaak is dit te groot om in je eentje te doen. Hulp van derden is daarom aanbevolen.
5) Heling is nodig op meerdere lagen. Mentaal, fysiek, emotioneel, spiritueel en energetisch. Daarom is het wijs om die mensen te benaderen die jou kunnen helpen op juist dat ene specifieke gebied. Doe dat stapje voor stapje. Je kunt maar een dag tegelijk leven. Wat roept vandaag?
6) Luister naar je intuïtie. Wie nooit de impact van een zielsliefde heeft ervaren, zal vervallen in de ego dynamieken van oordelen en veroordelingen. Je wordt uitgenodigd om kennis te maken met de onvoorwaardelijke liefde en deze in te zetten, niet alleen voor je zielsliefde maar juist ook voor jezelf.
7) De oude pijn van jou als kind, schreeuwt om aandacht. Je mag leren om je eigen innerlijke vader, innerlijke moeder te zijn voor jouw innerlijk kind. Daarna kun je genieten van jouw innerlijke man die doelbewust richting kiest en van je innerlijke vrouw die ontvangt en verbindt.
8.) Word je getriggerd met of in een zielsliefde ervaring, en kom je er zelf niet uit, voel dan of ik iets voor jou kan betekenen bij het vrijmaken van oude pijn die verbonden is met de thema’s die zichtbaar worden in het contact of missende contact met jouw zielsliefde. Misschien is een Trauma Bevrijding Intensive iets voor jou.
LUISTER EN KIJK hier naar een video waarin Leonie vertelt over haar methode
Deze link is mogelijk ook interessant.
“21 Duidelijke Tekenen Dat Je Je VALSE Tweelingvlam Hebt Ontmoet (2022)”
https://www.coaching-online.org/false-twin-flame/
Dank je `Nicole voor de link, ik ga het eens lezen!
lieve Leonie. Terugdenkend aan mijn relatie met Alex ben ik er zo goed als van overtuigd dat Alex niet mijn echte tweelingziel was, maar een valse tweelingziel. Het afscheid is er niet minder pijnlijk om, maar uiteindelijk zal dit inzicht helpen om te helen en om mijn echte tweelingziel te herkennen.
Zie deze site: https://puretwinflames.com/false-twin-flames-signs-and-meaning/
Nicole
Lieve Leonie,
Voor je reactie. Heel lief en attent. Had ik net even nodig…..
Wat betreft jouw reactie, dat was ook mijn gedachte: wat zonde!
Doordat ik een relatie met Alex had kon hij bepaalde pijnpunten bij mij triggeren. Ik had Alex meegenomen in mijn herstelproces en iedere ontwikkeling met hem gedeeld. Hij wist dus wat er was gebeurd en alle stappen daarna. Dat was heel confronterende en pijnlijk, maar omdat ik therapie had kon ik het daar bespreekbaar maken. Hierdoor kwam ik sneller tot de kern van het probleem en ontwikkelde ik mij sneller dan normaal (volgens de psycholoog). Nogmaals, door dit nu met jou/op jouw site te delen besef ik wat er is gebeurd, kom ik tot rust en voel mij zelfs dankbaar. Over de ervaring zelf hadden we echter al ruim een jaar niet meer gesproken toen hij het gisteren ineens ter sprake bracht, hij als het ware in mijn verleden ging graven, terwijl ik deze ervaring achter mij had gelaten en alleen nog vooruit wilde kijken. Hij overviel mij ermee, maar ik heb er gewoon over kunnen praten. Ik heb het duidelijk verwerkt.
Bij nader inzien denk ik dat hij mijn verleden ter sprake bracht, omdat hij dat zelf nodig had. In de periode dat het niet goed met mij ging zorgde hij voor mij. Sinds ik ben hersteld en sterker ben heb ik de zorg die hij gaf niet meer nodig. Mogelijk heb ik bij hem de indruk gewekt dat ik zijn zorg niet nodig had, doordat ik blij was dat ik eindelijk weer in mijn kracht stond. Dat ik hem niet meer nodig had, wat niet zo is. Ik wilde mij bij hem zwak kunnen voelen zonder zwak te zijn. Mogelijk heeft hij dat verkeerd begrepen, al dan niet omdat deze situatie nieuw was, voor ons allebei.
Bij nader inzien was zijn behoefte om voor mij te willen zorgen wel de reden dat ik steeds bij hem wegging. Door de therapie leerde ik om weer in mijn kracht te komen en werd ik sterker, door hem, door zijn behoefte om voor mij te willen zorgen, voelde ik mij in die ontwikkeling beperkt, maar had tijd nodig om dit onder woorden te kunnen brengen. Als ik dan weer bij hem terugkwam legde ik uit waarom ik was weggegaan en werd onze relatie beter. Wij hebben samen echt hele mooie stappen gemaakt, we groeiden steeds meer naar elkaar toe, we werden één. Dus ja, dit is echt zonde.
Alex heeft een hele vermoeiende tijd achter de rug, door werk en studie. Het hebben van en zorgen voor een vriendin vond hij heel prettig. Ik had lange tijd weliswaar problemen, maar ik maakte hem vaak aan het lachen, ik kon hem helpen bij zijn studie, ik zorgde voor ontspanning, enz. We hadden steun aan elkaar. Inmiddels ben ik hersteld en vanaf vandaag was zijn studie afgerond en zou hij eindelijk meer tijd tot zijn beschikking hebben, meer tijd voor onze relatie hebben. Ik verheugde mij op dit moment, want het zou een nieuwe stap vooruit in onze relatie kunnen zijn. En dan gebeurt er dit. Heel frustrerend. Dus misschien heb je gelijk en was er bij hem inderdaad sprake van koudwatervrees. Heel zonde. Vooral omdat hij een man is die niet op zijn beslissing zal terugkomen, ook niet als hij er spijt van krijgt. Zo goed ken ik hem wel.
Groet, Nique
Lieve Nique,
Ik kan me voorstellen dat je twin koudwatervrees heeft gekregen door de openbaring van jouw verleden.
Steeds weggeduwd worden, hoe logisch dat ook voor jou is op dat moment, hakt er ook in.
Wat fijn dat je hebt mogen ervaren met hem dat je niet bang hoeft te zijn in een relatie.
Ja, sommige mensen verschijnen op je pad met een reden, om je te steunen in een periode dat het niet zo goed met je gaat.
Super dat jouw therapie periode nu voorbij is en dat je op eigen benen mag staan.
Het klinkt in de onderstroom echter voor mij ook als een schakelmoment, dat naar verschillende manieren kan kantelen.
Nu is het besluit genomen de relatie te verbreken.
Jouw therapie is voorbij, je bent sterker geworden.
Hoe zou het zijn om juist samen te genieten van de nieuwe jij, in plaats van opnieuw in het verleden te graven naar wat geweest is?
Dat zijn vragen die bij mij opkomen als ik je verhaal lees. Dan denk ik: wat zonde.
Hoe het ook zij, ik wens je veel sterkte met het verlies van de aardse liefde, en weet dat jij/jullie altijd welkom zijn voor een verhelderingsgesprek, mocht je er eens over willen sparren,
Voor nu heel veel sterkte en een mooie toekomst gewenst!
Liefs
Leonie
Lieve Leonie. Toeval bestaat niet. Blijkbaar moest ik vandaag op deze site terecht komen.
Ik heb vanmorgen afscheid moeten nemen van mijn tweelingziel. En dat doet pijn. Ook al voelde ik dit al lange tijd aankomen en weet ik diep in mijn hart dat het goed is.
Twee jaar geleden heb ik het Universum gevraagd om mij met mijn tweelingziel in contact te brengen, nadat ik hierover gelezen had.
Een half jaar later kwam Alex in beeld. Ik ontmoette hem eind 2020 op een plek waar ik normaal gesproken nooit zou komen, maar waar ik door omstandigheden toch was terechtgekomen. Ik was er meteen van overtuigd dat hij mijn tweelingziel moest zijn. De aantrekkingskracht tussen ons was onbeschrijflijk groot. Ik had zoiets nooit eerder gevoeld. Enerzijds was het een gevoel van ’thuiskomen’, maar om de een of andere reden was ik er ook bang voor. Omdat het zo intens was.
Ik kampte op dat moment met een depressie en kreeg hiervoor therapie. In de afgelopen 1,5 jaar heb ik Alex vaak van mij afgeduwd en dan verdween ik van de ene op de andere dag uit zijn leven. Maar de aantrekkingskracht was zo groot dat ik steeds weer bij hem terug kwam, soms na maanden afwezigheid. En iedere keer nam hij mij weer in zijn armen. Omdat hij nooit was gestopt om van mij te houden, zei hij.
Niet alleen was ik ervan overtuigd dat hij mijn tweelingziel was, ik was er ook van overtuigd dat wij elkaar slechts moesten ontmoeten. In dit leven. Dat wij allebei nog iets te leren hadden. Zonder elkaar. En dat een relatie dan ook niet wenselijk was. Per slot van rekening was ik zelf met een herstelproces bezig, die behoorlijk heftig was. Dat vertelde ik hem ook. Hij twijfelde echter niet aan onze relatie. Hij wilde deze relatie, met mij. Punt.
In de afgelopen 1,5 jaar heb ik een enorme ontwikkeling doorgemaakt. Sinds 2 weken heb ik geen therapie meer, want ik ben volledig hersteld. Al die tijd is Alex bij mij gebleven, heeft hij naar eigen zeggen voor mij, voor een relatie met mij, gevochten. Ik had dan ook het gevoel dat hij gelijk had, dat deze relatie nooit meer stuk zou gaan. Echter, vandaag zei hij dat hij de relatie met mij verbrak. Omdat hij tot de conclusie was gekomen dat hij niet toe was aan een relatie.
Ik denk niet dat dat het geval is. Ik denk eerder dat het gewoon ‘klaar’ is, dat dit al die tijd de bedoeling was, dat het Universum dit zo heeft gewild. Blijkbaar had ik naast de therapie deze relatie nodig om te herstellen. Omdat mijn depressie voortkwam uit een trauma uit het verleden, vanwege een relatie die ik had gehad. Middels therapie weet ik dat ik een trauma had en hoe hiermee om te gaan. Maar Alex heeft mij laten zien en ervaren dat een relatie ook anders kan zijn, dat ik niet bang hoef te zijn voor een relatie.
Ik wilde graag een relatie met hem, maar dat is blijkbaar niet de bedoeling. In dit leven althans. Ik kan niet zeggen dat ik dit niet voelde aankomen. Gisteren had ik namelijk al een heel onbestemd gevoel. Uit het niets begon Alex ineens vragen te stellen over het trauma uit het verleden. Dat overviel mij, want hierover hadden we al ruim een jaar niet gesproken. Ik vroeg nog of het wel verstandig was om dit op te rakelen. Hij stond er ineens op dat ik hem er alles over vertelde. Heel apart vond ik dat.
Ik had er geen problemen mee om er over te praten, maar ik had het liever over iets anders gehad zeg maar. .’Die nacht kon ik niet slapen, ik voelde mij zelfs ellendig. Ik dacht in eerste instantie dat dat kwam door de herinneringen aan mijn verleden, maar diep ik mijn hart wist ik dat dat het niet was.
Toen Alex vanmorgen zei dat hij de relatie verbrak wist ik dat dit het was wat ik had gevoeld, waardoor ik mij zo ellendig had gevoeld. Het doet enorm veel pijn. Omdat ik had verwacht, had gehoopt, dat deze relatie zou werken. Tegen beter weten in, want eigenlijk wist ik dat deze relatie niet voorbestemd was. Niet nu althans. Maar ik zal hem weerzien. Ooit.
Dat is een troost.