Wie zich opoffert voor een ander, krijgt als cadeau innerlijk werk mogen doen, een herstelde verbinding tussen hemel en aarde in zichzelf. Zo is er altijd balans. Geven en nemen in relaties, zodat alle partners kunnen groeien. Maar wat als een der partners extreme eisen of voorwaarden heeft waaraan de andere partner nauwelijks kan voldoen, tenzij hij of zij de eigen waarden en normen volledig opoffert?
Het gebeurt. We maken onze eigen plek klein in ruil voor het vasthouden en kunnen blijven genieten van de liefde of aanwezigheid van de partner. Zeker in relaties waarin de liefde gedeeld moet worden tegen de zin van de partner in. Bij vreemdgaan, bijvoorbeeld, of als de ene partner monogaam is en de ander polyamoreus en dat ook wil leven. De pijn van gevoelens van afscheiding, in onszelf, nemen we voor lief. In liefde en oorlog is immers alles geoorloofd.
De opoffering van Jezus
Het opofferingsprincipe kent geen lijden. Jezus gaf zijn leven voor de mensheid, omdat hij er in geloofde. Hij volgde zijn hart, zat volledig in zijn eigen hartsenergie en kon zo doen wat hij moest doen: sterven aan het kruis. Het was immers voorbestemd, want wel minstens tweeduizend jaar zouden volgelingen van hem het licht van zijn hart verspreiden. Zo had hij het gezien, in een visioen.
Maria Magdalena, met wie hij een intieme relatie had, was wanhopig toen ze vernam dat ze haar geliefde moest opofferen voor een kruisiging. Maar onze liefde dan? En dit leven van ons als man en vrouw nu dan? Stelt dat dan niets voor? En wat werd haar rol dan in al die jaren? Wát? Onzichtbaar zijn? Dat kon toch niet waar zijn?
De verbindende rol van Maria Magdalena
Jezus was onvermurwbaar. Haar rol kwam na de zijne, als zijn taak anders werd, het lijden voorbij. Haar taak kwam als alle mensen en lichtwezens met elkaar verbonden dienden te worden, zodat ze de eenheid konden ervaren, net zoals zij dat ervoer met hem als ze samen intiem waren, legde hij uit.
Maria Magdalena knikte dat ze het begreep. Ze weende tranen van verdriet, maar wist dat er een dag zou komen dat haar verbindende vrouwenkracht de wereld zou redden van de ondergang. De kracht die nu in de harten van vele mensen huist. Want we hebben allemaal toegang tot deze verbindende hartsenergie, als we ons er voor openstellen.
Verbindende krachten
En zo kreeg de geschiedenis een nieuw aangezicht en werd de toekomst opnieuw ingekleurd met hoop en lichtvolle, verbindend krachten. We mogen deze verbindende energie allemaal in onszelf activeren.
Wie naar binnen keert, kan contact maken met deze energie. In de stilte huist het antwoord van het licht. Je hoeft je er alleen maar open voor te stellen. Mediteren in de natuur, is een geweldige manier om dit contact in jezelf te vinden of te herstellen.
Geef een reactie