Verder na vreemdgaan en ervan leren

Vreemdgaan. Een paar jaar jaar geleden stapten er twee mensen in mijn praktijk die hulp zochten nadat een van de partners had bekend een jarenlange tweede relatie te hebben gehad. Het nieuws was nog vers en ondanks alle heftigheid van emoties, wisten ze een ding: wij willen samen verder en we willen ons gezin niet kwijt. Maar hoe? Ze hadden geen flauw idee…

Dappere stap

Ik heb in al die jaren van begeleiding, nog nooit meegemaakt dat een stel zo snel na het uitkomen daadwerkelijk hulp zocht. Vaak mailen mensen wel vlak na het uitkomen van vreemdgaan, om na een ‘goed gesprek in het weekend’ vervolgens de afspraak af te zeggen met als reden ‘het gaat nu wel weer. We komen er samen wel uit.’ Voor mij was het ongelofelijk mooi om deze mensen te begeleiden die ‘het’ wel direct aangingen. Uit liefde voor zichzelf en elkaar.

Want meestal zie ik mensen juist vele jaren later nog steeds worstelen met de gevolgen van alle weggestopte emoties die samenhangen met het vreemdgaan en het uitkomen ervan. De vreemdganger die vanuit schuldgevoel nog steeds boete doet. De bedrogene die nog steeds worstelt met wantrouwen en gevoelens van boosheid. Het onschuldige, onvoorwaardelijke rotsvaste vertrouwen dat er ooit was, is door het vreemdgaan te pletter geslagen.

Fasen na vreemdgaan

Als vreemdgaan uit is gekomen, zijn er verschillende fasen.

1. De explosie-fase
   Het vreemdgaan is uitgekomen. De pijn komt als een mokerslag binnen. Ongeloof en bevestiging: ik wist het wel. De vreemdganger voelt zich opgelucht dat het grote geheim nu eindelijk als een loodzware last van de schouders is gevallen. De telefoon kan weer gewoon open en bloot op tafel liggen. Het hoofd hoeft geen overuren meer te draaien over de leugens. De vreemdganger kan echter wel met pijn en schuldgevoel rondlopen als hij of zij de partner ziet lijden. Want die partner die al die tijd van niets wist, ziet in een klap het oude toekomstbeeld in duigen vallen. En dat niet alleen: ook het verleden bleek niet wat het was. Kortom: alles voelt onzeker.
2. De chaos-fase
   De eerste dagen en weken na het vreemdgaan wordt er meestal veel gepraat, verweten en gehuild. Hoe heeft dit kunnen gebeuren? Wanneer dan? En met wie? En hoe vaak? Als partners er toe in staat zijn tenminste. Als de emoties te hoog oplopen, kan het zijn dat de bedrogene eerst afstand wil om te kunnen kalmeren. Degene die bedrogen is ervaart vaak een gevoel van verdoofd zijn. Het gevoel van: oh ja, mijn leven is niet meer wat het was… er is een grote kink in de kabel. Wat nu? Hoe moeten we verder?
3. De reflectiefase
   Na de eerste emoties van ongeloof, woede en verbijstering, is er tijd voor toenadering en reflectie. Hoe heeft het zo ver kunnen komen? Wat was de aanleiding en wat was mijn aandeel? Wat hebben we laten liggen in onze relatie? Wat had ik anders kunnen doen? Wat stelt onze relatie nog voor? Willen we nog verder? Het moet anders, maar hoe dan wel? Wat is het effect op onze relatie? Afhankelijk van de kwaliteit van communiceren en de hevigheid van de emoties
4. De afscheids- en rouwfase
   Er komt een moment dat er gerouwd mag worden en het verdriet mag stromen. Het is het afscheid van de relatie zoals hij ooit was. Het blinde vertrouwen in elkaar, het verloren toekomstbeeld. Het kan ook de rouw zijn over de partner met wie je als vreemdganger intiem bent geweest en waarvan je weet: zoals toen wordt het nooit meer. Je kunt niet meer terug naar de geheime liefdesbubbel waarin alleen jullie tweeën even bestonden en de rest van de wereld. Er wordt hoe dan ook afscheid genomen, door alle betrokkenen.
5. De besluitvormingsfase
   Als alles in kaart is gebracht en de hevigste storm is geluwd, bestaat het gevaar dat men over gaat op de orde van de dag. De vreemdganger belooft beterschap. Of de vreemdganger geeft aan er naar te verlangen dat de nieuwe liefde een plek krijgt in zijn of haar leven. De partner geeft schoorvoetend toe want hij of zij wil de ander niet missen en het gezin zeker niet. Er worden afspraken gemaakt over hoe nu verder. Er wordt geworsteld met onzekerheid en jaloezie, of met verboden verlangens. Maar de liefde wint vooralsnog. Of niet en dan gaan de partners uit elkaar.
6. De voortgangsfase
   Als het besluit over hoe nu verder is genomen, dient het ‘gewone’ leven zich weer aan. De aandacht voor het vreemdgaan ebt langzaam weg en andere dingen krijgen weer aandacht. Op momenten van alleen zijn, wordt er weer nagedacht. Soms speelt de jaloezie of de onzekerheid toch weer op, inclusief de wraakgevoelens, de onzekerheid en de schuldgevoelens. Er blijft onzekerheid over de toekomst. De heftige toenadering die ontstond door de spanning van de relatie, ebt weer weg. Wat nu?
7. De spiegelfase – Onderzoek je verleden

Een ding is mij in vele jaren begeleiding duidelijk geworden: Als je je relatiepatronen niet onderzoekt en bevrijdt van oude ballast uit het verleden, is de kans groot dat de geschiedenis zich herhaalt. Een relatie is niets anders dan een afspiegeling van oude emotionele patronen die geheeld willen worden. Ieder mens verlangt naar innerlijke heelheid en via onze partners en de mensen in ons leven die belangrijk voor ons zijn, hopen we dit te bereiken. Bewust of onbewust.

Ik heb ontdekt dat de manier waarop je naar relaties kijkt, en de wijze waarop je invulling geeft aan relaties, beïnvloed wordt door het systeem van herkomst waaruit je komt. Jouw familiesysteem, je ouders en voorouders. Soms is er een trauma verder weg in het familiesysteem dat niet gezien is en waarvan jij de energetische emotionele ballast met je meedraagt. Kinderen gaan onbewust voor hun ouders zorgen als zij niet voor zichzelf kunnen zorgen. Deze overdracht is logisch, maar niet wenselijk en uiteindelijk wil ieder mens zich ervan bevrijden. In mijn praktijk doen mensen dat middels een Relatie-Intensive.

Dat bevrijden deed ik ook met de mensen die meteen na het uitkomen van vreemdgaan naar me toekwamen. Rollen en manieren van relateren werden onder de loep genomen, oude emotionele ballast werd gereleased en beiden zijn nu heel erg blij met een nieuwe fase die er aan gaat komen: De Nieuwe Relatiefase.

8. De Nieuwe Relatiefase

In deze fase hebben beide partners hun aandeel onder ogen gezien. Ze hebben ontdekt dat ze onbewust handelden vanuit een overlevingsstrategie die ervoor zorgde dat ze niet in contact stonden met hun ware behoeften en verlangens, laat staan dat ze deze naar elkaar konden uitspreken. In de Nieuwe Relatiefase worden deze verlangens opnieuw onderzocht en wordt geëxperimenteerd met een nieuwe manier van relateren waarbij oude destructieve patronen worden aangepakt en verlangens eerlijk bespreekbaar worden gemaakt. Kenmerkend hierbij is dat beide partners in staat zijn de ander werkelijk te horen, de verantwoordelijkheid daar te laten waar hij hoort (bij de ander en bij zichzelf) en zich innerlijk vrij voelen om de interactie hierover aan te gaan.

Uiteindelijk voelen de partners dat ze het verleden achter zich kunnen laten en bereid zijn tot (zelf)vergeving en een nieuwe stap: De herbevestigingsfase

9. De herbevestigingsfase

In deze fase wordt er feest gevierd. Soms wordt de fase bezegeld met ritueel waarbij men zichzelf eeuwig trouw belooft en men zich opnieuw committeert aan een relatie samen (dat kan ook een relatie met drie zijn), waarbij gekeken wordt naar de verlangens in groei voor een bepaalde periode, waarbij regelmatig wordt geëvalueerd. Want de enige zekerheid in het leven is, dat alles altijd verandert en nooit hetzelfde blijft.

Wil jij het verleden van vreemdgaan achter je laten, je familiewonden onder ogen zien en je destructieve relatiepatronen doorbreken? Maak nu een afspraak voor een Verhelderingsgesprek. Samen onderzoeken we of een Relatie-Intensive iets voor jou of jullie is.

PS: Ken je mijn trilogie Dubbelliefde 3.0 al? Over kiezen voor vreemdgaan of polyamorie. Hier lees je er meer over.