Gisteren mocht ik weer een dag volop en intens genieten van de liefde. Biodanza is een geweldige manier om de liefde in dansvorm te beleven. Renee en Alexander hadden een prachtige dag georganiseerd, met als thema ‘Geloof en vertrouwen in de liefde’. Voor mij kwam de dag precies op het juiste moment.
Geraakt worden in de liefde
Want soms gaat het in de liefde niet helemaal zoals ik wil. Liefde kent immers ook een keerzijde, we kunnen geraakt en gekwetst worden, wat zich vertaalt in gevoelens als pijn en verdriet, boosheid of onmacht. Het zijn gevoelens die we liever niet ervaren en die we liever wegdrukken uit ons leven. Ook mijn polyamoreuze liefdesleven kent deze keerzijde van de liefde en de afgelopen maanden heb ik dat weer gemerkt. Dan volgt de innerlijke strijd, wat is goed voor mij? Waar kies ik voor ? Durf ik de pijn los te laten?
Dan is het fijn om te merken dat de liefde zich op allerlei manieren opnieuw aandient. Het tantraweekend dat ik vorige week had was daar een prachtig voorbeeld van. Ik kon mijn hart opnieuw openen en mezelf verbinden met nieuwe mensen. Geloof en vertrouwen in de liefde is wat we nodig hebben als we ons hart opnieuw willen openen.
Het hart afsluiten
Want vanuit onze pijn hebben we de neiging om ons af te sluiten. Onze angst roept: nooit meer dat verdriet, nooit meer die pijn, ga weg! En daarmee sturen we de liefde weg uit ons leven. Een leven zonder liefde is een eenzaam leven. De liefde leven begint met het liefhebben van onszelf, het omarmen van onszelf met alles erop en eraan, ook onze minder leuke eigenschappen en kanten, 0ok met ons verdriet en onze pijn. Want als alles er mag zijn, verzacht je als mens.
Biodanza als hart-opener
In Biodanza oefen ik iedere week opnieuw in het contact maken met mezelf, het liefhebben van mezelf en van daaruit het contact maken met de ander. Iedere week opnieuw ervaar ik dat wanneer mijn hart vol liefde is, verbinden met anderen zoveel gemakkelijker gaat. Het is helend, rustgevend en geeft een boost van energie voor de rest van de week. Daar profiteren mijn klanten ook van.
Kiezen voor liefde
Gisteren mocht ik de hele dag genieten. Aan het eind van de dag stond mijn hart weer wijd open en stroomde de liefde volop in mij. Ik weet, het klinkt wat hemels en zweverig. Maar zeg nu zelf: als je nu moest kiezen: leef je dan liever vanuit angst of vanuit liefde en vertrouwen?
Ik weet het zeker. Ik kies vol overgave voor de liefde.
En jij? Leef jij vanuit angst of vanuit liefde?
Namaste!
Haha, leuk hoe we elkaar aanvullen en spiegelen, want die van jou ken ik ook: het gevoel van morgen moet ik ‘af’ zijn, dan is het pas goed. Nou mooi niet dus. het is vandaag al helemaal goed 🙂
Ik kreeg op de workshop nog een mooie affirmatie cadeau van een deelnemer: ‘ik durf mijn verlangen te leven’
Namaste!
Ha Leonie, dat is een hele mooie.
Ik heb destijds, met het mooie beeld voor ogen wat er ook kan zijn, mijzelf toegevoegd”ik gun mij mijn ontwikkeling”, dit in tegenstelling tot het alomvattende gevoel dat het (lees “ik”)morgen “af” en ‘perfect” moet zijn, en zo.
Maar ja, ik zal het af en toe wel moeten herhalen, hihi.
Ik ga de jouwe lenen, is dat o.k.? Mooie affirmatie.
Liefs en warme groet,
Pim
Ha Pim, jaja, jezelf vanuit liefde en respect benaderen, dus eigenlijk jezelf accepteren met al je ontwikkelpunten of tekortkomingen vind ik zelf de grootste uitdaging die er is. Ik vind het wel leuk dat het steeds gemakkelijker wordt naarmate ik ouder word. Het werkt vaak zo dat hoe strenger je bent voor jezelf, hoe strenger je ook bent voor je omgeving. Dus hoe gemakkelijker je in contact kunt komen met de liefde voor jezelf, hoe gemakkelijker je ook liefde kunt voelen voor anderen.
Eigenlijk is iedereen gewoon perfect in zijn imperfectie 🙂 Mij heeft de gedachte: ‘ik ben een mens die groeit en ik accepteer mezelf in deze fase van mijn proces met alles wat daar bij hoort’ erg geholpen.
liefs Leonie
Ha Leonie, bedankt voor je reactie. Het voelt fijn als er herkenning is, het aloude gevoel dat ik “de enige” ben die hiermee worstelt weer even van tafel.
En ik herken die vragen ook.
Voor mij zijn het er twee.
Ik ben ooit even heel stil geweest toen ik in het boekje “Wie heeft mijn kaar gepikt” de vraag tegenkwam “Wat zou ik doen als ik niet bang was?”. Daar kreeg ik kippenvel was en dat is een vraag die me heel vaak veel inzicht kan geven als ik er echt induik. Inzicht in wat er aan gedachten en overtuigingen in mij spookt. De innerlijke strijd. En het antwoord is vaak hetzelfde als het antwoord op vraag twee
De laatste tijd stel ik mij namelijk vaker de vraag “Wat zou liefde doen in deze situatie?”, een beetje vergelijkbaar met de vragen die jij formuleert.
Waar ik je dankbaar voor ben is de vraag die jij me voorhoudt en die ik mijzelf nog niet bewust heb gesteld (hoezo blinde vlek), “Wat gebeurt er als ik mijzelf vanuit liefde benader?” Kan ik gelijk weer mee oefenen nu, nu ik het oordeel al weer voel opkomen op het feit dat ik dit stukje even heb gemist in mijn verhaal…..:-)
Warme knuf,
Pim
Biodanza! Vorige week voor het eerst van geproefd. Morgenavond weer. Ik kijk er enorm naar uit :D.
Liefde? Ja! Eigenwijs als ik ben, blijf ik er voor gaan ;-).
Ha Pim,
Dank je wel voor je waardevolle bijdrage. Ik herken helemaal wat je schrijft. De keus hebben gemaakt om te willen leven vanuit liefde, en daarbij toch ook steeds weer opnieuw je eigen angsten tegenkomen. Ik denk dat het onlosmakelijk verbonden is aan het leven als mens op deze aardkloot, en dat het alleen de verlichte zielen onder ons lukt om altijd en op ieder moment direct vanuit liefde te reageren en te handelen.
Ik merk wel dat wanneer je je voorneemt om vanuit liefde te reageren op lastige situaties die je op welke manier dan ook raken, je steeds gemakkelijker ook in contact kunt komen met die intentie te leven vanuit liefde. Het blijft oefenen om onvoorwaardelijk van jezelf te houden, als je je eigen tekortkomingen en/of die van anderen tegenkomt. We zijn zo geneigd om te oordelen.
Het steeds weer opnieuw jezelf de vraag stellen: wat gebeurt er als ik vanuit liefde deze situatie bekijk, als ik mezelf vanuit liefde benader, als ik de ander vanuit liefde benader, zorgt iedere keer weer opnieuw voor een opening. Door angst stagneert de boel, door liefde gaat het stromen. Iedere keer weer merk ik het verschil. En ook iedere keer ben ik zelf weer verbaasd als ik mijn innerlijke strijd hierin tegenkom, haha. Heb ik het dan nog niet geleerd? Nee, blijkbaar niet en we krijgen onze lessen net zo lang tot we ze geleerd hebben 😉
Alles is liefde!
Ha Leonie, mooie vraag, die ik mijzelf vaker stel in de keuzes die ik maak. De keus om vanuit liefde te leven ,en vanuit liefde de keuzes te maken, hebben wij in onze relatie een paar jaar geleden heel bewust gemaakt. Maar het is toch weer opmerkelijk om te merken dat als die keus zo gemaakt wordt dan ook alles voorbij komt wat met angst te maken heeft. Angst te verliezen, angst voor afwijzing, pijnscheuten als de ander…nou ja, het rijtje is bekend. En dan te weten hoe het ook kan voelen als het open is, als liefde vrijuit kan stromen! En dat er in die stroom helemaal geen angst bestaat, geen gedachten die dat triggeren.
Dus de keus is steeds weer “leven vanuit liefde”, maar ik besef en voel dat dat soms niet lukt, dat ik dan toch weer via een achterdeur de angst kan voelen, en dat die regeert. Of dat de pijn even opkomt, en ik het proces van mijzelf afsluiten voel inzetten….
En steeds meer lukt het om dat proces te stoppen, “he, ik wil toch open zijn en stromen?”
Voor mij is het een weg van oefenen om in liefde te leven en vanuit liefde te wandelen, maar de keus is duidelijk. En het is een prachtige weg om al die angsten tegen te komen, te mogen zien, te erkennen en te kijken of ik ook hen in liefde kan ontmoeten. En dat valt eerlijk gezegd niet altijd mee.
Heel hoe je je gevoel weet te omschrijven in woorden. Het weekend heeft inderdaad veel los gemaakt in goede zin des woords 🙂 Blijkt dat de kracht van de liefde en ook het loslaten veel kan brengen. Ik geloof in de kracht van de verbinding.