Veel monogame mensen die besluiten om toch in de relatie te blijven met hun polyamoreuze partner, vinden het moeilijk om dit te delen met de buitenwereld. Ze kunnen het zelf maar amper volgen, willen hun partner niet kwijt of hun gezin niet in de steek laten. Ze worstelen met hun acceptatieproces en zitten al helemaal niet te wachten op alle goedbedoelde adviezen van hun omgeving, als ze er al over durven te praten.
Mening en oordeel
Want de omgeving heeft vaak al hun mening of oordeel klaar. ‘Joh, als je er niet tegen kunt, dan stop je er toch mee? Stuur je man/vrouw de laan uit, dat pik je toch zeker niet, zo’n extra liefde? Ik zie toch dat het jou verdriet doet?’ De welgemeende emoties van de omgeving steunen misschien even, maar uiteindelijk helpen ze niet. Zeker niet als de mono blijft worstelen met problemen als gevolg van de polyamoreuze relatie.
Daarnaast hebben veel mensen in een mono-poly situatie een leidinggevende functie of een toonaangevende baan cq bedrijf waarin van hen wordt verwacht een voorbeeld te zijn, gedreven vanuit maatschappelijk belang. Veel mensen vinden het dan ook moeilijk om open te zijn naar anderen, omdat zij hun partner (en status en inkomen) willen beschermen. Met eenzaamheid als gevolg.
Kiezen dus niet zeuren
De omgeving lijkt vaak te denken dat als je er dan toch voor kiest om bij je partner te blijven, je ook niet moet zeuren. Sterker nog: relatieproblemen bespreekbaar maken wordt bijna onmogelijk want de mono krijgt de bal meteen teruggekaatst: ‘ik heb je toch gezegd dat deze relatie je ongelukkig zou maken.’ Wie niet horen wil moet maar voelen. En zie, de mono wordt op zichzelf teruggeworpen en eenzaamheid ligt op de loer.
Want zeg nu zelf: het is toch heerlijk als je in een probleemsituatie eens lekker met vrienden er over kunt hebben? Als er iemand is die naar je luistert, zonder oordeel? Iemand die even je gedachten met jou op een rijtje zet? Iemand die snapt wat je bedoelt of daar in ieder geval zijn of haar best voor doet?
Verlangen naar begrip
Zijn het alleen de monogame partners van polyamoreuze partners die dit kunnen, omdat zij dit herkennen? Omdat zij weten hoe het voelt als hun partner ook nog eens van iemand anders houdt. Omdat ze weten hoe moeilijk het soms kan zijn, en dat het vaak best goed gaat maar er ook van die dagen zijn waarop je het even helemaal niet meer ziet zitten. Net zoals in het gewone leven.
Worstel jij met eenzaamheid binnen jullie huwelijk waarbij een van de partners een tweede relatie heeft? Wil jij er graag over praten of je relatie onder de loep nemen? Een onafhankelijk iemand die jou begeleid bij het maken van keuzes? Maak gerust een afspraak voor een verhelderingsgesprek. Samen onderzoeken we wat de mogelijkheden zijn.
Geef een reactie