In de wereld van de liefde hebben we vaak ideeën en gedachten over hoe een relatie hoort te zijn. Voor de een is dat een romantische relatie waarbij je beiden volmondig voor elkaar kiest en waarbij je geen intimiteit of seks met een ander deelt. Voor de ander ligt de ideale relatie in de lijn van polyamorie waarbij de liefde mag stromen zoals het wil stromen en waarbij de grens van intimiteit en seksualiteit verder reikt dan alleen die ene partner.
Monogamie of polyamorie?
Als de ene partner ontdekt dat hij of zij zich thuis voelt bij polyamorie, en de andere partner wil daar niets van weten omdat deze monogamie juist aanhangt, komen mensen vaak in enorme conflicten terecht. Niet alleen met elkaar, maar ook met zichzelf. Want ieder mens verlangt er naar in zijn of haar eigen waarheid te kunnen leven en hierin erkend te worden. Als dit niet gebeurt, en de liefde tussen deze partners is zo groot dat ze elkaar niet willen loslaten, dan zal er ergens een offer moeten worden gebracht. Je raadt natuurlijk al wie het offer in jouw ogen zou moeten brengen: je partner natuurlijk.
Soms komt een periode van hectiek en paniek pas weer tot rust als er ergens kaders worden gezet en grenzen worden afgebakend. Ons ego is daar namelijk heel erg blij mee en we stellen onszelf gerust door te zeggen dat we goed voor onszelf zijn opgekomen en voor onze waarheid zijn gaan staan. De ander mag voor onze waarheid buigen en daarmee voelen we onszelf weer goed en komen we in onze kracht. Daar is niets mis mee. We zijn immers ook mens met een ego en niet alleen een goddelijk wezen dat de wereld aanschouwt vanuit onvoorwaardelijke liefde. En als onze waarheid verbonden is met dat wat werkelijk leeft in ons hart, wordt het ego slechts ons voertuig om daar te komen waar we willen zijn.
Doorbreken van de relatie-illusie
Als we koste wat het kost vasthouden en dat wat waar we in geloven, omdat we ons hebben geïdentificeerd met het beeld van de ideale relatievorm, bestaat de kans dat je niet alleen je partner kwijt raakt, maar ook jezelf. Durf jouw relatie ideaal even los te laten. Wie het nu is, de monogame of de polyamoreuze partner die de relatie-illusie doorbreekt, dat maakt eigenlijk niet uit. Als je samen in rondjes blijft draaien en er geen oplossing komt omdat een patroon steeds herhaald wordt, dan helpt het soms om een andere stap te zetten in een andere richting. Iets doen wat nog niet geprobeerd is. Daardoor komt er weer beweging en kunnen we opnieuw kijken naar wat de liefde met ons doet.
Want de liefde kent geen grenzen, geen regels, geen structuur. De liefde wil stromen, in het hier en nu. Zonder belemmerende gedachten over onze partner, de ander, de toekomst of het verleden. Wat zijn jouw relatie-illusies? Waar geloof jij zo heilig in dat jouw partner wel moet veranderen, wil jij pas echt gelukkig kunnen zijn? Wat verwijt jij de ander? Waarin wil jij graag gelijk hebben?
Het sterven van iedere illusie is de bevruchting van een wonder
Als oude relatie-illusies sterven, kunnen er nieuwe verlangens verschijnen. Als we onszelf loskoppelen van de gewenste vorm, en de stroom van het leven en de liefde durven te volgen, in het hier en nu, dan kan er iets nieuws ontstaan. Dan komt er ruimte voor vreugde en moeiteloosheid. En wie weet gebeurt er zomaar een wonder.
Omgaan met emoties
Durf te ervaren wat het betekent om mens zijn. Durf te voelen wat er te voelen is. Je hebt gevoelens maar je bent niet jouw gevoelens. Als je er mee kunt zijn en er in kunt ademen, zul je zien dat ook deze stroom van emoties weer voorbij gaan. Emoties zijn altijd tijdelijk. Je kunt je ook afstemmen op iets nieuws en op een andere frequentie. Durf de tegenstellingen te ervaren. Want juist door het voluit ervaren van de tegenstellingen en het opgeven van het verzet hier tegen, kan de eenheid in jezelf ontstaan.
En jij? Welke relatie-illusie heb jij te doorbreken?
Worstelen jij en je partner met verschillende verlangens in een relatie? Hebben jullie verschillende ideeën over de liefde en relateren en kom je er samen niet uit? Neem gerust contact op, dan onderzoeken we samen de mogelijkheden voor begeleiding zodat de liefde weer kan stromen. Bel 06-45550680 of mail me. Je kunt ook direct een afspraak maken voor een Verhelderingsgesprek.
Wat een geweldige ervaring weer om bij Leonie te gast te zijn, bij haar boekpresentatie van Dubbelliefde, na zo een lange tijd haar niet gezien te hebben.
Ik zat er, vooraf aan de presentatie, te eten en luisterde naar de gesprekken. Kwam er zelfs iemand tegen die ik ooit in het oude polyamorie café was tegen gekomen, jaren geleden.
“Ben jij ook polyamoreus” vroeg plotseling iemand aan mij. Tsja…om deze vraag ineens op identiteitsniveau te trekken, daar moest ik wel even over navoelen. “Ik ervaar van wel” antwoordde ik na enige tijd. “Ja” vervolgde de Persoon…”Ja, ik kan alleen vrijen met een man wanneer ik ook echt om hem geef, echte liefde voel”
Ineens, beste lezer, overviel me het inzicht…”Het gaat hier niet om Monogamie of polyamorie, Nee het gaat hier om het besef wat ieder individu, die proclameert polyamoreus te zijn, denkt wat polyamorie inhoudt. Een diversiteitsuitdaging derhalve!
ineens wist ik het….” Ja ik ben polyamoreus, polyamoreus omdat ik van mijzelf hou, en omdat ik zielsveel van mijn vriendin hou, en omdat ik veel van mijn 4 vriendinnen hou. En niet in de laatste plaats omdat sex hierin een compleet ondergeschikte rol speelt, zo is polyamorie ook in de wereld gekomen, beste lezer. Sex kan uiteraard maar speelt in het algemeen een totaal ondergeschikte rol. Ineens “zie en hoor” ik mijn gesprekspartner. Onder het “luisteren en kijken” zit immers het “zien en horen”. Fenomenologisch zie ik haar, ontroerende, worsteling en verwarring. En… vanuit liefde laat ik het zo. Wat een mooi mens.
Het is ok en herkenbaar van tijden geleden. Maar meer nog leerzaam voor mij, leerzaam in de zin dat ik besef waar mijn ontstane weerstand vandaan komt. De weerstand gelegen in het feit dat polyamorie ook nog weleens gebruikt kan worden als het op “zgn. zielsniveau buiten de deur ….”
Polyamoreus leven is het geven en ontvangen van meerdere vormen van liefde, waarbij seks geen rol hoeft te spelen. Voor een ieder kan men normaal gesproken een andere vorm van liefde voelen dan voor een ander. Zo is het ooit echt in de wereld gekomen en zo ervaar ik het nog steeds, wat overigens een vorm van diversiteit is. Polyamoreus leven is groots….het past naast iedere relatievorm, als je de coridoren maar duidelijk stelt. De intimiteit, het loflied der herkenning, de passie en seksualiteit beleef ik met mijn dierbare partner, de aanvullende liefde beleef ik met mijn vriendinnen, een passievolle, liefdevolle relatie zonder sex. Die is als exclusiviteit voor mijn partner.
Ik wens ons allen een polyamoreus, passend leven toe en o ja… Aan het einde van het diner vroeg een andere dame naast me aan tafel spontaan, “mag ik je wat vragen” … Uiteraard zei ik, inmiddels iedere vraag verwachtend… “Wat voor auto heb jij?” was de vraag….
Kijk als dat geen poyamorie is….