Veel tweelingzielen hebben een symbiotische relatie. Vorige week zondag (lees 20 juni 2018) nam ik deel aan een biodanzadag over de symbiotische karakterstructuur. Wie coach of therapeut is, herkent de karakterstructuren als een omschrijving van een persoonlijkheid op het gebied van hechting. We kennen vijf diagonale kakarterstructuren. De symbiotische met parallel hieraan de narcistische karakterstructuur lopen horizontaal over alle structuren heen. De symbiotische verstrikking die je met een liefdespartner kunt ervaren, is intens heftig en heeft de oorsprong in vroeg trauma, seksueel of trauma waarbij het leven op het spel stond. In je volwassen relatie ontmoet je partners die deze energie van trauma ook hebben, om zo je eigen, oude traumatische wond te helen. In de spirituele wereld spreken we van tweelingzielen en zielsgeliefden. In de aardse wereld spreken we van psychopathologie, waarbij we mensen indelen in een serie gedragskenmerken die ze vertonen.
Toegegeven, toen ik in 2005 coach werd en een vervolgcursus deed over psychopathologie, wilde ik niets weten van al die plakplaatjes uit de DSM. Ik herkende van iedere structuur wel iets, en besloot dat ik mensen ging benaderen als mens met een wond, maar vooral als mens met een wens en verlangen. Dromen waren er om waar te maken! Plakplaatjes zorgden voor stagnatie en identificatie met het verleden. We waren toch zeker veel meer dan dat? En zo geschiedde. Ik begeleidde mensen op cognitief en emotioneel niveau en vele jaren later kwamen daar het fysieke en spirituele niveau bij. Toen ik in 2011 borstkanker kreeg en mijn broer in diezelfde periode binnen vier weken stierf aan kanker, ruilde ik mijn aardse ego in voor een spiritueel bewustzijn. Ik kwam thuis in de overgave aan het leven. Ik ging voor de liefde en ontdekte het bestaan van vorige levens maar ook van wonderen…
Tweelingzielen, tweelingvlammen
En zo ontmoette ik twee mannen bij wie ik die diepe, intense zielsliefde voelde. Beide mannen waren niet beschikbaar voor een diepere een op een relatie. Omdat ik zelf polyamoreus ben, gaf ik hen alle ruimte. Ik had voor iedereen begrip en wilde dat zij gelukkig waren. Ik richtte me op mezelf, deed mijn innerlijk werk en paste me aan aan wat er wel kon. Dat deed ik moeiteloos, ook al kostten al die processen me veel kruim. Tot beide relaties vorig jaar na veel ellende eindigden, inclusief de vriendschap met de metamour van een van mijn geliefden. De ontmoeting met deze mannen zorgden voor de opening van oud trauma in mijzelf. In mijn familielijn van seksueel misbruik en geweld, bij mijzelf van seksueel geweld in mijn kindertijd door een groepsaanranding, en een aanranding op mijn negentiende door een soldaat.
Ik besloot toen om nooit meer bang te zijn. Een innerlijk besluit dat me veel heeft gebracht. Door de liefdevolle aanwezigheid van een van een van mijn geliefden die mij begeleidde, kon ik het kindertrauma in mijzelf helen. Het was een heling vanuit het binnenste van mijzelf, die verder ging dan de reguliere therapieën die ik tot dan had gevolgd. Juist de heling op zielsniveau zorgde voor een omslagpunt. Ik ontdekte de leeuw in mezelf. En daarmee veranderde de dynamiek van onze relatie. Ik was niet langer slachtoffer en verlangde naar een relatie gebaseerd op gelijkwaardigheid en volwassenheid. Dat lukte niet. Want zijn trauma bleef onaangeroerd.
De symbiotische dans tussen autonomie en verbinding
De symbiotische dans tussen de HSP-er en de narcistische geliefde, is een dans rondom trauma. De HSP’er voelt alles van anderen, dus ook het trauma van de narcist. Heling op zielsniveau zorgt voor een stuk bevrijding van de ziel. Het aardse deel, en het helen van het eigen trauma, door emoties bewust te doorvoelen, dat kun je als mens echter niet voor een ander doen. De narcist vaart er wel bij dat de HSP’er al zijn of haar emoties doorleeft en diens oude shit opruimt. Hij leeft van de liefde en van de emoties van de HSP’er, want in hem of haarzelf is er slechts een diepe, innerlijke leegte. Hij zuigt de partner energetisch uit, totdat deze leeg is, niets meer te geven heeft, of depressief is tot zelfmoordgedachten toe. Het gebeurt echt. Ook ik mocht het ervaren. Ik wist echter ook dat zelfdoding niet mijn weg was. Het leven gaat na de dood immers verder en ook de emotionele reis. Ik had er zelfs velen bij geholpen! Dus ik ging door en vond een manier om het tij te keren. Opnieuw was het een innerlijk besluit, in combinatie met hulp van een acupuncturist en een helende systemische sessie.
In de symbiotische karakterstructuur gaat het naast het ervaren van de verbinding met het hele universum, ook over het ontdekken van jouw krachtige ik. Op de biodanzadag mocht ik kennismaken met de tijger in mij. Het stukje ik, dat zich wil beschermen tegen de grote boze buitenwereld die tegen mij gericht is. Het was supergaaf om in de dans tegenover een andere tijger te staan en te voelen: ik ga je verslinden, met huid en haar. Ik ruk je hart uit je lijf en ik verslind je geslacht. Het is van mij! Van mij! Ik eigen het mij toe! Wat een kracht leeft er in een mens… Wat een bijzondere manier om deze kracht in mij te mogen ervaren via deze tijgerdans!
Herstel van vertrouwen
Op de biodanzadag mocht ik ook voelen hoe diep ik geraakt ben, en hoe het vertrouwen in anderen beschadigd is, door de relaties met mijn zielsgeliefden. Een aantal heftige gebeurtenissen met hen die bij mij binnenkwamen als een mokerslag, zorgden ervoor dat ik mijzelf en mijn aardse ik en verlangen, niet langer kon ontkennen. Ik kon mij niet langer aanpassen uit naam van de liefde en emotioneel beschadigend gedrag accepteren. En ik belandde met een smak terug op de aarde, de gouden illusie werd met een klap doorbroken. Au! Het was fijn om dit stuk weer te helen op de biodanzadag en te voelen hoe ‘ouders’ er voor je zijn, niet weglopen of je niet in de steek laten. Oh ja, dat is waar ook, zo voelde dat! Ik wist het, want ik had het eerder ervaren.
Een therapeut benoemde twee jaar geleden dat ik relateerde met twee narcisten. Ik ontkende het, ik kon en wilde het niet geloven. Mijn gidsen noemden een van hen ‘de witte narcist’ en ik kreeg destijds een channeling door over hoe het voor hem is. Dat is wat er steeds gebeurde en wat er ook gebeurt in mijn praktijk: ik mag me verbinden met de ‘daders’, met hen die zo anders zijn dan ik zelf ben. Simpelweg om te ervaren, en anderzijds om zo de energie met het ‘slachtoffer’ in mijn praktijk, te neutraliseren en te helen. Met succes overigens. Want in mijn praktijk worden soms wonden geheeld die bij anderen tot nu toe onaangeraakt bleven. Tegelijkertijd besef ik dat ik in de ogen van mijn ex-geliefden ook ‘dader’ moet zijn, door de stekker uit de relatie te trekken en geen contact meer te willen. Het is de enige manier om de verbinding met mezelf, mijn eigen persoonlijke waarden en normen, mijn kracht weer te herstellen en ervoor te gaan staan. Want ik had niets meer te geven. Ik was leeg. De liefde was te groot, het deed teveel pijn.
Interview met een ‘echte narcist’
Vandaag luisterde ik naar een interview met de officieel gediagnostiseerde narcist H.G. Trudor, die vele boeken heeft geschreven over ‘zijn soort mensen’. Het was ontluisterend om te horen hoe hij praat over zichzelf en ‘zijn soort mensen’ en ik herkende veel terug in het gedrag van een van mijn zielsgeliefden. Toegegeven: toen ik ontdekte dat hij gaslighting toepaste, ben ik meteen vertrokken uit de relatie en voelde dat zelfs een vriendschap voor mij schadelijk was. Ik voelde aan alles, dat dit niet de weg was die ik wilde inslaan. Maar veel gedrag heb ik in de loop van de jaren ook niet herkend. Simpelweg omdat ik geloofde en wilde geloven. De beloning die ik daarvoor kreeg was te groot. De breuk en de emoties zijn er echter niet minder om en wat er energetisch gebeurt tussen HSP’er en narcisten volgens de lezing van Trudor, is heel herkenbaar geworden voor mij. Hieronder tref je een samenvatting van het 2,5 uur durende interview en mijn punten van herkenning.
- Het begin van de relatie voelt als een ‘gouden periode’ waarbij alles magisch en wonderlijk wordt ervaren. Zo thuis ben je nog nooit gekomen. De narcist zal er alles aan doen om jou de mooiste kant van zichzelf te laten zien. Ik zag letterlijk de gouden energie tussen ons. Het was alsof ik in een gouden wolk lag. Zo thuis was ik nog nooit gekomen en zo gelukkig had ik me nog nooit gevoeld! Ik zag in hun ogen het hele universum en voelde me dieper verbonden dan ooit. Het maakte me niet uit dat in het gewone leven ik hem amper zag omdat hij getrouwd was. De zielsverbinding was onuitwisbaar en krachtig en sterk. En bij de ander die ik wel regelmatig zag, haalde ik de fysieke schade in. Totdat er bij hem teveel anderen kwamen waar ik mee moest delen. Moest. Want hij bepaalde wie er in zijn leven kwam, met wie hij intiem was en hij deelde daarover niet alles met mij. Terwijl ik dacht dat wij een open relatie hadden gebaseerd op polyamorie en eerlijkheid. Toen mijn wijze lichaam stop zei, werden mijn grenzen niet geaccepteerd. ‘Dat is van jou. Het is jouw angst, niet de mijne. Ik wil het doen op mijn manier. Als jij het anders wilt, moet jij het anders doen. Niet ik. Ik wil leven volgens mijn waarheid.’
- De narcist HG Tudor zegt er het volgende over: ‘Jullie emoties, liefde en liefdevolle zorg, dat is onze brandstof. We leven op deze brandstof en hebben deze nodig. We kennen geen echte gevoelens van geluk, want ons trauma zorgt voor een diepe innerlijke leegte die we dagelijks proberen te vermijden. Dat doen we door controle. Wij bepalen en we willen jullie bezetten. Emotioneel en in gedachten. Jij bent van mij. Je hebt je aan mij te onderwerpen en als dit niet gebeurt, manipuleer ik net zo lang tot je toegeeft. Ik doe dit, omdat dit klopt voor mij, ik heb er geen oordeel over en schaam me er niet voor. Het is een instinctief besluit en ik voel me er goed bij. Wij zijn mentale, logische denkers, jullie zijn emotionele denkers. Dat is het tegenovergestelde. We zullen er dus alles aan doen om jou volledig voor ons te winnen. Onbewust zoeken we altijd naar mensen die bereid zijn alles te geven. We genieten van het spel. Je kunt je dat niet voorstellen, omdat jullie liefdevol, puur en empathisch zijn. Wij zijn dat niet. We willen maar een ding: ons goed voelen. Daar doen we alles voor.’
- HG Trudor: ‘Na een tijdje verliezen we onze interesse en wordt al die liefde saai. We gaan op zoek naar anderen of andere aandachtsbronnen en liegen er over. Jullie gaan protesteren, en dan krijgen we de brandstof niet langer van de liefde, maar van jullie woede, emoties en tranen. Eerst was er positieve aandacht en nu is er negatieve aandacht. Zolang we maar aandacht krijgen, en jullie ons niet verlaten, is het goed. Daar zullen we alles voor doen. We willen deze controle. We genieten van het spel. En als jullie niet doen wat wij willen, maken we jullie in onze gedachten zwart. Voor ons is het leven wit of zwart en mensen zijn wit of zwart. We gaan naar een ander, die dan wit wordt.’ Sja. Ook pijnlijk herkenbaar. Als HSP’er voelde ik alleen maar: nu moet ik oppassen met wat ik zeg, anders is hij weg. En met weg, bedoel ik dan wordt hij onbereikbaar. Want dan ontstaat die grote muur waar ik niet doorheen kon, maar waarvan ik alleen maar de diepe pijn voelde van zijn wond. En omdat ik voelde dat het niet met opzet gebeurde, kon ik er mee zijn. Met als gevolg dat ik later weer op zielsniveau naar al die oude, pijnlijke shit mocht kijken, waardoor ik weer compassie kreeg voor zijn leven, wie hij was inclusief zijn trauma. Vanuit liefde gaf ik dan maar weer toe. Want er was ook zoveel moois en wel fijn! Maar na een tijdje voelde het relateren als ‘werken’, en niet meer als een gelijkwaardige relatie tussen man en vrouw, maar voelde ik me steeds meer de onvoorwaardelijke moeder die hem het vrije blije innerlijk kind kon laten zijn die hij in zijn eigen jeugd niet had kunnen zijn.
- Volgens HG Trudor: ‘Als jullie ons dreigen te verlaten en dat ook werkelijk doen, dan brengen jullie ons een diepe wond toe. Als je ons negeert, dan zeg je tegen ons: je bent niet belangrijk. Dat is het allerergste, want dat is de wond van ons trauma. Het confronteert ons met de schaamte van onze traumawond, toen we machteloos waren en overgeleverd aan hen die ons verwondden. Het is een herinnering die je bij ons wakker maakt. We kunnen helemaal niet dealen met de schaamte van wat wij doen in het hier en nu, en dus ontkennen we het. We doen alsof iets niet gebeurd is. We maken je aan het twijfelen over jezelf. We gaan huilen en sorry zeggen, terwijl we het niet menen want wat we doen heeft maar een doel: dat jij ook sorry zegt en van jullie oprechte emoties en aandacht leven wij. Als we dan genoeg gevuld zijn met jullie energie, bepalen wij wanneer het genoeg is, en dan doen we alsof er niets gebeurd is en gaan we weer iets leuks met je doen.’
Au! Ook dat gedrag herken ik deels. Het ontkennen van het verleden, het plotseling anders invullen van wat er gebeurd is. Waar hij eerst achter me stond, geloofde hij het ineens niet meer. Ook ik heb het gedaan, want omdat ik vaak geen ruimte voelde om alles eerlijk te zeggen, zweeg ik soms over wat ik werkelijk dacht. Ik accepteerde wie hij was, ik wilde hem accepteren zoals hij was en schoof mijn eigen verlangens aan de kant. Maar uiteindelijk kon ik ze niet langer ontkennen. Grappig genoeg is het verleden anders invullen middels visualisaties en opnieuw beleven, ook een therapeutische methode die gebruikt word in trauma-land, en waarbij we werken met deelpersoonlijkheden.Onze hersenen kennen het verschil niet tussen fantasie en werkelijkheid. Ze ervaren het alsof het echt gebeurt. Dat is de kracht van onze mind. - HG Trudor zegt: ‘Als jullie ons toch verlaten en we voelen dat we jou niet terugkrijgen, verleggen we onze aandacht op iemand anders.We deleten jou uit ons systeem. We zijn niet meer met je bezig en richten ons op iets anders. Behalve als die nieuwe relatie ook stopt, en het wordt leeg in ons leven, dan gaan we kijken of we je toch niet terug kunnen krijgen. We gaan spijt betuigen en zeggen dat we het zo niet gemeend hebben, maar ook dat is niet waar. We willen alleen maar gevuld worden met jullie liefde, zorg, eerlijke aandacht en compassie. We willen de controle en daar gaan we heel ver in. Wij denken anders. Wij zijn in staat om jou van ons als los element te zien, we hechten niet, terwijl jullie alles van ons voelen. Jullie zijn emotionele denkers en wij zijn gericht op logisch denken en op controle. Als we dat niet krijgen gaan we de schuld op jullie schuiven. We gaan doen aan blame shifting. ‘Jij wilt controle over mij’, roepen we dan. ‘Wie ben jij dat je bent dat alles altijd op jouw manier moet?’ Dit gaat onbewust. We geloven wat we zeggen, want het wordt instinctief geprogrammeerd vanuit ons reptielenbrein. Als jij ons vergeeft voor onze daden, voelen wij ons weer belangrijk. Daar draait het om.’
Ook dat heb ik ervaren. Dat het zomaar voorbij was toen ik hem aansprak op zijn gedrag. ‘Soms is het gewoon klaar,’ vertaalde een andere vriendin zijn woorden onlangs naar mij. Wie niet hecht, voelt geen pijn want deze wordt instinctief vermeden door bewust te leven in het hier en nu. Zo simpel is het. Het verschil in denkwijze en hoe het werkt met het hart mocht ik ook een keer ervaren. We lagen met ons drieën op bed, en hij en zij waren samen in een lastig gesprek. Ik was de aanschouwer en lag met mijn hoofd op zijn hart. ‘Verbind je met zijn hart,’ nodigden mijn gidsen me uit, ‘kijk wat er gebeurt’. Door me te verbinden, zag ik hoe emoties binnenkwamen in zijn hart, maar meteen doorgestuurd werden naar zijn hoofd om vervolgens te zoeken naar een oplossing. Waar ik alles doorvoelde in mijn hele lichaam, gebruikte mijn geliefde het slechts als een signaal om de situatie te kunnen keren. Het een is niet beter dan het andere, het werkt alleen anders.
- HG Trudor adviseert: ‘De enige manier om los van ons te komen, is door het spel niet langer te spelen. Je kunt ons niet veranderen. De gedachte dat jij de enige bent die dat wel kan, of dat jij degene bent die ons kan helen, berust op een illusie. Dit is de manier waarop we gemaakt zijn. Als we ouder worden, fysiek onaantrekkelijker en als ons charisma en de aantrekkingskracht van onze macht verdwijnt, als ons geld opraakt en er geen mensen meer zijn die ons die liefdevolle aandacht willen geven, dan zal er een break down komen. We gaan dood of we maken een einde aan ons leven. De beste manier van relateren met ons is door niet te relateren en door de focus op je eigen leven te leggen. Onderzoek waar je blij van wordt. Zeg geen ja tegen uitnodigingen van ons om jullie vijf minuten te mogen spreken. Het zal je triggeren en alles wordt weer aangewakkerd. De dynamiek gaat weer van start. We gaan weer zuigen. We gaan hier mee door tot de dood. Want dat is het enige dat ons echt van elkaar scheidt.’
Dat zijn de woorden van een ‘echte narcist’. Veel mensen zijn niet gediagnostiseerd als zodanig en op de een of andere manier boeit dat me ook nog steeds niet. Het gaat mij erom dat bij psychopathologie, tweelingzielen of zielsgeliefden, trauma gespiegeld wordt en dat je jouw wond via elkaar kunt ervaren en dus kunt helen. Het gaat om het doorvoelen van emoties. Het gaat om het erkennen van jouw menselijke ik en jouw grenzen. Ieder mens heeft zijn of haar eigen pad te lopen en zijn eigen helingsproces aan te gaan. Soms is dat niet in dit leven, maar soms is dat pas in een volgend leven zoals Trudor omschrijft. Wat iemands weg is, daar ga jij niet over. Dat kan iemand alleen zelf bepalen of het wordt bepaald door je ziel. Ook dat heb ik ervaren. Mijn ziel wil soms andere dingen dan mijn ik-je en dan mag ik me daar aan overgeven. Deze man geniet van de aandacht die hij creëert door over zichzelf en ‘zijn soort’ openlijk te schrijven en te vertellen.
- Leonie: De essentie van tweelingzielrelaties is dat je de liefde over de tijd van dit leven heen voelt. Je valt door de eeuwen heen. Je ziet wat je elkaar hebt aangedaan in vorige levens en wat zich nu emotioneel weerspiegelt in het nu. Moord, incest, verkrachting, machtsmisbruik, noem maar op. Veel onverwerkte emoties zitten in ons lichaam opgeslagen. Ook van vorige levens, als dader en als slachtoffer. De meeste daders zijn zelf ook slachtoffer of dragen energie van slachtofferschap vanuit de familielijn, en ook dat wil gezien worden. Er zijn zielsafspraken om in dit leven elkaar te helen of om karma in te lossen. Steeds meer mensen ‘ontwaken’ en krijgen toegang tot deze ervaringen. Al deze energieën mogen ontladen worden zodat jij je vrij kunt voelen. In mijn praktijk komen mensen met psychopathologie. Ik doe ‘mijn ding’ met hen, en bereik vaak een stukje mooi resultaat doordat ik dingen kan omkeren. Ik breek soms het aardse ego, waardoor er een scheurtje komt in het energetische pantser van zelfverdediging. Mensen gaan weer echt voelen en beginnen een heel nieuw levenspad. En nee, ik kan dit niet met iedereen.Maar het systemisch werken op zielsniveau, zorgt soms voor kleine wonderen. Ik voel dat ik geroepen wordt om hierin van betekenis te zijn. Ik heb geen idee hoe dit alles zich gaat ontvouwen. Ik ben bereid. Ik laat de gesprekken met HG Trudor op me inwerken en deel wat hij zegt met jullie, zodat je misschien dingen uit de relatie met jouw tweelingziel, partner of geliefde kunt herkennen. We worden allemaal uitgenodigd om zowel ons aardse ik-je lief te hebben, alsmede de spiegels van onze ziel lief te hebben. Ik heb zelf de keuze gemaakt om niet langer in de uitersten te willen relateren. Ik lik mijn wonden, kijk terug op ontzettend veel moois van deze relaties, want ik mocht ook zoveel ontvangen! Nu voel ik me weer senang met mezelf. Ik geniet van wat er voor moois gebeurt in mijn praktijk. En ik kijk uit naar waar deze nieuwe weg mij naar toe zal brengen.
- Leonie in 2022: De tijd van helingsrituelen voor narcisten is gekomen. Ondertussen ontvouwt het leven zicht en mocht ik van mijn spirituele gidsen helingsrituelen ontvangen voor mensen met narcistisch gedrag. Iets in mij zei namelijk dat het niet waar kon zijn dat iemand moet wachten tot een volgend leven, voordat er verandering kan komen. Inmiddels hebben we vier helingsrituelen gedaan met zeven vrouwen die zich The Seven Sisters of Delight noemen. In dit artikel lees je wat het ritueel met een van de mannen die zichzelf een narcist noemde, heeft gedaan. Deze zomer reizen we naar Zuid-Frankrijk naar het Katharengebied om vier mannen een Vijf Sterren Ritueel aan te bieden, door vijf HSP coaches en trainers ven de Open Hearts Academy o.a. helingsrituelen ontwikkelt voor mensen met narcistisch gedrag. Voor mijn gevoel is het slechts een volledig uit balans zijn van het mannelijke denken en het vrouwelijke voelen in de mens. Nu vier jaar later teruglezend over Trudeau, wordt dat alleen maar bevestigd. De afgelopen jaren heb ik met mijn cliënten veel gewerkt aan het herstellen van de verbinding tussen hoofd en hart (lees de rest van het lichaam). Ik voel me dankbaar dat we nu helingsreizen gaan maken met mensen die uit dezelfde zielengroep komen als ik, en met wie we karma hebben. Want wat mij betreft is het helemaal helder dat de oorzaak van veel trauma als bijvoorbeeld narcisme, ligt in karma vanuit vorige levens. In dit bericht lees je er meer over: de kracht en de verbinding met jezelf herstellen.
Herken jij dynamieken van emotionele controledrang, gaslighting, blameshifting of andere gedragskenmerken in jouw relatie, als dader of als slachtoffer? Misschien is een Trauma Bevrijding Intensive iets voor jou. Voel maar of je bij mij moet zijn voor jouw volgende stap en of dit artikel resoneert met jouw levenspad. Je bent van harte welkom. Bel 06-45550680 voor een afspraak of meer informatie of mail me.
Herken jij jezelf in (delen van) de tekst van de narcist Trudeau? Ben er jij aan toe om jouw helingsreis aan te gaan met ons door mee te gaan naar de trainings- en helingsweek in Frankrijk? Heb je interesse? Laat het me weten. Bel 06-45550680 voor een afspraak of meer informatie of mail me.
Leonie Linssen zegt
Lieve G.
Ik ga er van uit dat we op een bepaalde manier allemaal traumatische ervaringen hebben, en dan bedoel ik dat we ooit als eenheid op aarde kwamen, en nu in onze volwassenheid ontdekken dat niet alles wat we geleerd hebben, past bij het pad van onze ziel. Een narcist is ook iemand die getraumatiseerd is, en wellicht dusdanig dat het te groot is om nu te durven doorvoelen en vanuit volwassenheid te ervaren. Daarbij denk ik dat de narcist zo gewend is om alleen te opereren vanuit autonomie, het gevoel van vertrouwen (lees echte overgave) in de mensen die hem het vertrouwen hadden moeten geven (opvoeders, ouders), niet kent, dat hij het niet aandurft om dit samen met anderen te doen. En in mijn ogen kun je dit nooit alleen.
Ik denk dat er een voorwaarde is om te kunnen helen, en dat is dat je het moet willen. Het is de kracht van een innerlijk besluit. Dat komt als jouw ziel er klaar voor is en als jij als mens besluit: ‘en nu is het genoeg, nu ga ik het anders doen.’ De narcist HG Trudor zegt hierover: ‘waarom zou ik dat willen? Ik krijg nu toch wat ik wil? Wat is er voor nodig om mijn trauma te helen? Als het me teveel kost, ga ik het niet doen. Ik weet niet wat werkelijk geluk betekent maar nu heb ik plezier in het leven.’
Mijn gidsen zeggen hierover: 75 % van de narcisten kan op dit moment geheeld worden, mits zij hun innerlijke wil aanspreken en bij de juiste mensen / hulpverleners terecht komen. Niet iedereen beschikt over de gave een ego-schild te kraken. Zij die ooit narcist geweest zijn in vorige levens, of die met traumatische ervaringen te maken hebben gehad, ontvangen op dit moment nieuwe energie om hun krachten terug te winnen. Krachten die voorheen misbruikt werden, kunnen nu ingezet worden voor het hart. Het is een wisselwerking. Sommige zielen kiezen ervoor in dit leven alleen te genieten en plezier te hebben en ze hebben steeds meer nodig om contrast te creëren waardoor het plezier ervaren kan worden.’
Ik weet dat mijn krachten toenemen en dat ik in transformatie ben om hierin van betekenis te zijn. Als coach en begeleider weet ik: de juiste mensen komen op het juiste moment in de praktijk. Dat is altijd zo geweest maar nu ik steeds meer met het onderbewuste en de andere wereld samenwerk, kan ik het steeds beter zien en ervaren. Veel mensen ‘weten’ dat het ‘nu de tijd is’ om bij mij te komen. Als dat zo is, is er geen twijfel over wel of niet komen, wel of niet investeren. Zij volgen hun hart en ik open de mijne. Dan gebeuren de mooiste dingen mbt transformatie en wezenlijke energetische shifts waardoor de synapsen die eerst op standje geven stonden, ook naar standje ontvangen kunnen; en ik zou er wat voor over hebben als mensen met narcistisch gedrag zouden kunnen ervaren hoe het is om werkelijk te geven vanuit het hart. We zijn samen onderweg en we hebben elkaar nodig. Zo voelt het voor mij.
G zegt
Lieve Leonie,
Dankjewel weer voor je openheid.
Wat me niet helemaal duidelijk wordt/is, is wanneer je nu met een narcist te maken hebt en wanneer je te maken hebt met een getraumatiseerde partner die wel in staat is tot helen, zoals jij/wij dat wel gedaan hebben binnen de relatie?
liefs, G
Leonie Linssen zegt
Hoi Miriam,
Dank je voor je reactie en je tips. Ik denk dat je co-dependency ook in een monogame relatie voor kan komen. Bij polyamorie en tweelingzielenrelaties wordt het vaak wel blootgelegd. En wie nooit autonoom is geweest of heeft kunnen zijn, wordt in zo’n relatie uitgenodigd om dat wel te zijn. Polyamorie kan een vlucht zijn, maar dat kan monogamie ook. Voor mij is het niet de relatievorm, maar de manier waarop we reageren. Ik denk wel dat als ik maar een relatie had gehad, ik er sneller mee gestopt was. Tegelijkertijd heb ik dankzij hen zoveel healingswegen mogen ontdekken en is er zoveel geopend. Daar ben ik heel dankbaar voor. Nu gun ik mezelf een man of mannen die er echt voor me kunnen zijn als ik dat nodig heb. Dat kan er een zijn, maar ook twee. Ik kan delen, ik weet hoe fijn het ook is en kan zijn. Ik ben heel gelukkig geweest in een lange relatie van dertien jaar waarin dat kon. Wel of geen grenzen stellen kun je ook in een monogame relatie tegenkomen. Dat hangt voor mij niet af van de relatievorm. Zolang liefde, verlangens en grenzen maar in evenwicht zijn tussen alle betrokkenen. En voor veel mensen ligt die grens bij monogamie en exclusiviteit. Daar is niks mis mee. Als je maar gelukkig bent 🙂
Miriam zegt
Lieve Leonie
Ik herken enorm deze dans tussen de narcist en de ‘afhankelijke’ liefdesmens, een dans die gedoemd is. Gelukkig heb ik heel veel baat gehad bij de boeken van een psycholoog in de US” ‘ Ross Rosenberg ‘ ” The Human Magnet Syndrome” why we love people hurt us’ Het gaat over co-dependency, wat jij beschrijft. Ook de Youtube movies en boeken van Lisa Romano, hoe de co-dependent te herstellen zijn erg helend en helpend.
Mijn eigen theorie (als oude co-dependent) is dat co-dependents narcisten aantrekken en in stand houden, poly-amorie kan daar gewoon een symptoom van zijn, het niet volledig geloven in je eigenwaarde en respect, en daarmee narcisten voeden, omdat ze vooral meer willen van wat hen aanzien geeft. Voor mij een harde en heldere les geweest, en ook een die me doet twijfelen tussen monogamie en poly-amorie. Is het niet gewoon een uiting van geen duidelijke grenzen voor jezelf willen stellen? Ook al ben je niet jaloers en gun je het de ander, wat gun je jezelf echt?