Afgelopen week ontving ik de nieuwsbrief van Tineke, van cursuscentrum de Regenboog waar ik regelmatig verblijf voor tantraweekenden. Haar mijmeringen in deze brief waren zo mooi en ontroerend dat ik ze graag met jullie wil delen.
De mythe van: “houden van “
Heel veel mensen zeggen mijn ouders hebben nooit gezegd dat ze van me houden. En dat geeft dan verdriet.
Maar het kan helemaal niet dat ze dat tegen je zeggen.
Het kan alleen als ze zelf in hun hart kunnen komen.
Als je verliefd ben dan ben je in je hart en dan zeg je dat tegen elkaar.
Ik ontdek dat nu met de tantraweek er golven van liefde door mij heen komen, omdat ik nu verbinding met mijn hart kan maken. En dan kan ik ook spontaan zeggen ik hou van je. Want ik wordt geraakt, omdat mijn hart nu open is.
Ouders voelden die liefde wel maar kunnen het niet in woorden uitdrukken dus geven ze hun kind, speelgoed, eten , zorg enz!!!,
En wij veroordelen hun dan omdat ze het nooit gezegd hebben. Maar hoe vaak voel ik zelf dat ik dat kan zeggen? Het kostte me altijd moeite en als ik het dan al deed was het niet echt. Nu voel ik een golf door mijn hart stromen en dan zeg ik tegen wie dan ook mijn pad kruist “ik hou van je”
Maar eigenlijk bedoel ik ; ik voel zoveel liefde voor mezelf dat ik dat wil delen.
In de tantraweek in de bar stoof er opeens een vrouw van de groep naar me toe. ” ik hou van je , ik hou van je” ik vind je zo’n bijzondere vrouw. Maar dat kwam ook omdat ze zelf ten volle genoot van haar vrijheid, en ik ben ontroerd en zal dit moment nooit vergeten.
Maar ik besefte dat als in helemaal in mijn hart zit dan voel ik ook liefde voor de hele wereld!
Dus iemand veroordelen omdat hij of zij nooit heeft gezegd ” ik hou van je ” kan dus niet. Je kan alleen maar liefdevol zijn en vol begrip als iemand nog niet in zijn of haar hart zit. En je gelukkig prijzen dat jij daar wel even aan heb mogen proeven.
Het is dus een mythe!!?? Ik voel momenteel zoveel liefde voor vrouwen en mannen voor bekenden en onbekenden, omdat ik nu even het contact met mijn hart heb. De wereld is dan ook opeens lichter en liefdevoller. Maar je kan het nooit dwingen. We willen het altijd vastleggen en koesteren maar het is als de wind, het komt en gaat.
Dit waren mijn mijmeringen tijdens een heel bijzondere wandeling in lanzarote.
Meer weten over Tineke? Dit is haar website.
En jij? Zit jij al in jouw hart?
Geef een reactie