Over liefde en de helende werking van seksualiteit
Liefde, spiritualiteit, seksualiteit en heling komen met een nieuwe liefde in mijn leven op een bijzondere manier bij elkaar. De langste dag en zonnewende vierde ik met vele vrouwen in een heuse yoni-celebration. Yoni is de tantrische naam (Sanskriet) voor het vrouwelijke geslachtsorgaan, de plek in ons lichaam waar al onze levensenergie huist. Na de prachtige viering met de vrouwen kwam ik in een intiem samenzijn met mijn lief een bijzonder vorig leven tegen waarin vrijheid een belangrijke rol speelde. Het leven van een man en een roofvogel.
Wat ik nu schrijf kun je op twee manieren lezen:
- een bijzondere spirituele ervaring van een hooggevoelige, helderziende vrouw waarbij seksualiteit, vorige levens, bewustzijn en aanwezig zijn in het hier en nu en in andere dimensies tegelijkertijd plaatsvinden
- een metaforisch verhaal dat je iets kan leren over vrij zijn in relaties
De man en de roofvogel.
We liggen samen op bed en genieten van ons samenzijn. Ineens voel ik dat mijn hand naar zijn rug glijdt, op nierhoogte. Het lijkt wel alsof mijn hand op zijn lijf blijft plakken, hij wil er absoluut niet meer weg. Het is een vreemde gewaarwording. Ik sluit mijn ogen en zie beelden van een man en een witte roofvogel. De vogel heeft een ketting om zijn rechter poot waardoor hij niet weg kan vliegen. Ik ben de witte vogel. Mijn benen voelen als de vleugels van de vogel, mijn linker hand is zijn rechter poot. Dit zit vast. Hoe ik ook spartel met mijn vleugels, ik kom niet weg. Ik spreek uit wat ik zie en voel en moet lachen omdat mijn hand niet meer weg wil.
‘Je bedoelt een valkenier?’ vraagt hij me terwijl hij me lekker laat spartelen. ‘Geen idee,’ antwoord ik en denk: daar moet ik straks eens op googelen en ik sluit vervolgens mijn ogen weer. Ik ben de vogel, ik zit vast aan een ketting en ik wil vrij zijn, dat is wat ik voel. Opnieuw probeer ik me los te rukken. Ik spartel met mijn benen in een nutteloze poging om weg te komen. Ik zie hoe dik het zwarte metaal van de beugel om mijn poot is en de ijzeren ketting die er aan vast zit. Natuurlijk kom ik niet los, zoveel kracht heb ik niet. Dat begrijp ik ook wel. Toch blijf ik het proberen. Ik ben immers een vogel. Een vogel hoort niet aan de ketting te liggen, ik hoor vrij te zijn.
Als ik op adem ben gekomen doe ik een hernieuwde poging om los te komen. Mijn geliefde ligt half op me en beweegt niet, hij doet geen poging om me te helpen. Hij volgt slechts wat er moet gebeuren. Niets dus. Er is niets wat hoeft te gebeuren of wat hij moet doen. Hij hoeft alleen maar liefdevol aanwezig te zijn. Ik spartel met mijn vleugels en benen en merk dat ik mijn kracht verlies. Ik word ongeduldig. Ik ben een vogel, ik wil vliegen, ik wil vrij zijn! Wat een ellende! Laat me los, smeekt ik de man als vogel, maak de ketting los met je sleutel. Laten we ons van elkaar bevrijden! Maar de man wil de vogel niet laten gaan. Ik breng hem teveel goede dingen van het leven. Door mij wordt hij rijk en door mij is zijn leven gemakkelijker. Wat zou hij moeten zonder mij? Vrijlaten? Geen sprake van.
Zijn vastberadenheid maakt me nog vastbeslotener om los te komen. Als het niet goedschiks kan, dan maar kwaadschiks. Ik ga in de aanval. Ik vlieg naar hem toe en met mijn scherpe snavel pik ik in de huid van zijn handen. Hij schreeuwt het uit van de pijn. Deze aanval heeft hij niet verwacht, dit heb ik nog nooit gedaan. Het maakt hem alleen maar boos en nog standvastiger. Hij zal laten zien wie er de baas is. Hij! Uiteindelijk zie ik zijn zwakste plek: ik pik hem in zijn oog, hup weg oog, de man valt kermend van de pijn op de grond. Ik ga door en ik pik overal in zijn huid, in zijn handen, armen en benen. Ik pik overal waar ik kan pikken. Als ik niet weg kan zul jij er niets aan hebben dat ik vast zit.
Uiteindelijk realiseert de man zich dat hij me beter kan bevrijden omdat hij anders zal sterven van alle wonden, hij is z’n oog al kwijt!. Blindelings pakt hij de sleutel uit zijn broekzak, maakt het slot van de ketting open en ineens ben ik vrij! Whooooooeeeei! Mijn hand laat de rug los, mijn armen vallen opzij en mijn benen ploffen op het bed. Ik vlieg hoog in de lucht, ik ben vrij!! Ik heb mezelf bevrijd!! Ik val in een gevoel van totale overgave en ik heb het gevoel dat ik vlieg. Ik zie de witte vogel wegvliegen, ver weg van de man, de natuur in, de bergen in richting blauwe horizon. Wauw! Zo heerlijk voelt het dus om vrij te zijn!
Ik moet lachen. ‘Jeetje, wat een bevalling,’ zeg ik tegen mijn liefde. Hij lacht en kust me. Alles is goed en alles mag er zijn. Wat een gelukzaligheid! Ik lig nog even na te denken over alles wat ik gezien en ervaren heb. Natuurlijk heeft mijn liefde geen flauw idee van wat ik gezien en ervaren heb en ik prijs me gelukkig dat ik mijn ervaringen daarna met hem kan delen.
Liefde, seksualiteit en heling
Het is fijn dat deze Goddelijke aspecten van mijn vrouw-zijn er mogen zijn en gezien worden. Het aanschouwen en herbeleven van dit leven in verbinding met iemand die van mij houdt, zorgt voor bevrijding van energie. Opgeslagen traumatische emotionele energie wordt door het liefdevolle samenzijn getransformeerd in licht en liefde. Zo voelt het voor mij. Dat ik deze beelden mag zien is voor mij bijzonder en voelt als heling op een diep niveau. Het is bevrijdend om opgeslagen emotionele energie los te laten door beoefenen van tantrische seks en door liefdevolle aanrakingen. Ik kom in het samenzijn met hem van alles tegen: niet alleen energie van vorige levens maar ook ervaringen uit mijn kindertijd en van angstige momenten van mijn wereldreis en vakanties. Alles komt voorbij en alles wordt bevrijd. Ik voel me alleen maar liefdevoller, sterker en krachtiger worden. Wie wil dat nu niet?
Gevangen zijn in verstrikkende relaties
Het verhaal van de man en de roofvogel kun je naast een persoonlijke ervaring ook zien als metafoor voor verstrikkende relaties. In mijn praktijk zie ik het vaak gebeuren. Partners die elkaar verantwoordelijk houden voor elkaars welzijn. De polyamoreuze partner wil vrij zijn en voelt zich gevangen door de grenzen en de liefde van de monogame partner. De monogame partner voelt zich klem zitten en voelt zich gedwongen een derde (of meer) geliefde toe te laten in hun leven. Het beeld klopt niet met het ideaalbeeld dat vastgepind zit in hun hoofd, door eigen wensen, door opvoeding of door maatschappij. Als de ander maar zou veranderen, als de ander maar zou voldoen aan mijn verwachtingen over liefde en relaties, dan pas kan ik gelukkig zijn. We zetten onszelf op slot en gooien de sleutel in de handen van de ander. Bevrijd me!
Vrijmaken vanuit liefde
Jezelf of elkaar vrijmaken kan op verschillende manieren. Sommige mensen doen het vrijwillig door hun grenzen te verleggen, hun eigen pijn aan te gaan en verantwoordelijkheid te nemen voor hun eigen gedachten en gevoelens. Wat in het hier en nu triggert pijn uit het verleden? Wat mag ik doorvoelen vanuit mijn volwassen bewustzijn en wat mag ik loslaten? Hoe kan ik liefdevol aanwezig zijn als ik zie dat mijn partner gekwetst is door zijn of haar eigen thema’s? Hoe kan ik mijn neiging tot me verantwoordelijk voelen voor iedereen loslaten en de ander de macht teruggeven om zelf weer in eigen kracht te komen? Hoe kan ik erop vertrouwen dat mijn partner bewust kiest voor zijn of haar pad en dat op zijn of haar eigen manier doet? Durf ik het proces van de ander los te laten en kan ik me richten op mijn proces? Kan ik vertrouwen op mijzelf en de liefde in mijzelf en voor de ander? Wat is werkelijk van mij? Wat is gevormd door mijn zelf gecreëerde illusie over het relaties en het leven?
Vrijmaken vanuit gevecht
Het is niet iedereen gegeven om zich vrij te maken via de liefdevolle manier. Angst is een onderdeel van het mens zijn en een vast gegeven. Iedereen heeft er wel eens last van. Angst fluistert ons in dat we moeten oppassen, dat we anders zekerheid verliezen of ons gevoel van controle over de situatie of over de toekomst. Angst voor verlies hakt in op ons gevoel van veiligheid. Angst verlaagt de trilling van onze energie en doet ons krimpen. We gaan in ons hoofd zitten en raken het contact met ons hart en lichaam kwijt. Vanuit het hoofd is het moeilijk contact te maken met de liefde in ons, laat staan met de liefde voor onze partner(s). Als we ons laten leiden door angst, ontstaan er andere mechanismen in ons zelf. Er ontstaan gevoelens van jaloezie, woede, onmacht en frustratie. We gaan vechten en krabben, smijten met deuren en woorden of uiten ons via fysiek en/of verbaal geweld.
Liefde die verandert in angst werkt op den duur destructief, zeker als het niet lukt om het proces te keren en weer de liefde te voelen vanuit het hart. Uiteindelijk barst de bom barst en realiseren een of beide partners zich dat vervullen van vrijheid, liefde of behoeften via gevecht en eisen aan de ander moeilijk te realiseren is. Dan is een scheiding of het verbreken van een relatie de enige manier om jezelf vrij te maken. Om vanuit het allerdiepste verdriet weer in contact te kunnen komen met jezelf, met jouw innerlijke wensen en behoeften, met wat leeft in jouw hart.
Liefde is loslaten – mijn weg naar innerlijke vrijheid
Dat de ontmoeting met mijn nieuwe liefde bedoeld is voor heling staat voor mij vast, zelfs nu het onzeker is of deze liefde in mijn leven blijft. Want al bij onze kennismaking twee maanden geleden wist ik al dat het tijdelijk zou zijn. Mijn liefde is inmiddels op voetreis van Groningen naar Santiago de Compostella. Alleen. In vrijheid. Dat liefde loslaten is had ik al ervaren met mijn vorige liefde, een tweelingvlam met wie ik tientallen vorige levens deelde. Het loslatingsproces was intens pijnlijk en zorgde voor een diep verdriet maar het bracht me uiteindelijk weer terug bij mezelf.
Nu mag ik opnieuw loslaten en deze keer voelt het anders. Ik voel me licht en vreugdevol en zo dankbaar voor alles wat ik van hem mag en mocht ontvangen. Op afstand voel ik zijn liefde en zijn energie, in ons hart en ziel blijven we verbonden. In die zin voelt het precies hetzelfde als met mijn tweelingstraal, mijn tweelingzielenzus Celeste Brianne Satie met wie ik onlangs een hereniging had. De energie en het gevoel van onvoorwaardelijke liefde die tussen ons aanwezig is, wil gedeeld worden met de wereld. Zo voelt het. Het is alsof hemel en aarde bij elkaar komen in een groot verbindend geheel. Als je zelf liefde bent, komt de liefde naar je toe, op een andere manier dan je altijd had gedacht.
Transformeren van pijn
Door de ontmoeting met een tweelingziel of tweelingvlam in bestaande relaties worden we worden getriggerd en geraakt in onze diepste emotionele pijnen en onze gedachten over hoe het leven of hoe een relatie hoort te zijn. We worden uitgenodigd om onze pijn te voelen vanuit het volwassen bewustzijn. Door bewust te voelen, in liefdevolle aanwezigheid van de ander, kan angst transformeren naar licht en liefde. We worden uitgenodigd om de verantwoordelijkheid te nemen voor onszelf en de verantwoordelijkheid voor de ander te laten daar waar hij hoort: bij de ander. Wat niet wil zeggen dat we dan maar uit verbinding moeten als de ander niet doet wat wij willen of wat ons niet aanstaat! Dat heet egoisme. Nee, we worden ook uitgenodigd met de ander in verbinding te blijven. Juist als deze zo anders is dan jijzelf. Daarbij hebben we altijd de keus: voegt de relatie met deze persoon iets toe in mijn leven, word ik uitgedaagd het beste uit mijzelf te halen, of kost deze relatie mij alleen maar energie en houdt hij me tegen te zijn wie ik wil zijn?
De sleutel naar innerlijke vrijheid
De sleutel naar onze innerlijke vrijheid ligt niet bij de ander. Deze ligt in onszelf. Ik kan boos of verdrietig zijn dat mijn nieuwe liefde maar zo kort in mijn leven is en zijn eigen weg kiest. Dan richt ik mij op het tekort aan liefde dat ontstaat door zijn afwezigheid. Ik kan ook contact maken met de liefde in mijzelf en met de liefde die ik voel voor anderen. Ik kan contact maken met de liefde in mij en met het vertrouwen in onze verbinding. Als ik in het hier en nu ben, is er alleen maar dat wat ik nu nodig heb. Ik mag zelf de mogelijkheden kiezen die mijn leven vandaag vervulling geven. Nu doe ik dit door het schrijven van deze blog. Mij helpt het om te denken in verbindingen in plaats van in relaties. Als ik geniet van de verbindingen die ik heb met mensen, vanuit het hier en nu, kan ik vreugdevol genieten van wat er is. Dan kan ik vrij zijn. En bij twijfel is er altijd opnieuw de keus: Wat zou liefde doen?
Voor welke keuzes sta jij? Wat zou liefde nu doen?
Zoek jij hulp of begeleiding bij jouw processen in het vrij kunnen zijn in de liefde? Wil jij graag innerlijke vrijheid ervaren in jouw leven en lukt het niet vanwege botsende verlangens? Neem gerust contact op, misschien is een Trauma Bevrijding Intensive iets voor jou of jullie. Ontdoe je van oud karma en kom terug in je hart, in het nu. Maak nu een afspraak voor een live verhelderingsgesprek in mijn praktijk in Den Bosch. Bel me gerust voor een afstemmingsgesprek om te kijken hoeveel tijd er nodig is om jouw thema uit te werken: 06-45550680
Suzy zegt
Ik vind het verhaal van de roofvogel heel boeiend! Complimenten voor de beschrijving. Loslaten is het moeilijkste wat er is.. Toch bereik je hiermee het hoogste doel, jezelf kunnen zijn en de ander zichzelf laten zijn. Op liefde moet je kunnen vertrouwen. Ik ben een paar jaar geleden een man tegengekomen die mij door en door kende zonder mij te kennen. Hij woonde op afstand. Ik vond dat de beste les die er is. Afstanden maken of breken je relatie.. Je breekt ze door de andere partij geen vertrouwen te geven, Je maakt ze door blij te zijn en er voor en met de ander te zijn. Ik ben nog steeds lerende maar zo langzamerhand kan ik dit. Als de persoon bij je weggaat als jij jezelf bent is hij niet de juiste.. Have a nice day!
wijlhuizen Theo zegt
Zou graag eens van gedachten wisselen over dit onderwerp… het is zo basaal en zo onbereikbaar, zo dagelijks en zo never in a lifetime…
Hoe ga je hier als arts mee om?
De tijd dat we het niet hoefden te zien is voorbij..
Henk zegt
Wat een mooie tekst. Het raakt me omdat ik zelf nu in zo’n situatie zit, maar ik ben de ‘beperkende’ factor en heb mijn vriendin een paar dagen terug losgelaten, los moeten laten, haar de vrijheid gegeven te ervaren wat ze wil ervaren met haar nieuwe vriend. En wat worden er in mij diepe pijnstukken geraakt, tot op het bot. Maar wonder boven wonder blijven we in verbinding. Ik ga haar zelfs wellicht binnenkort weer ontmoeten. Dit is zo anders dan mijn normale leven tot nu toe. Maar iets in mij vraagt ook om bevrijding, ik kan het niet meer dichthouden. Maar het is wel heftig en soms heel pijnlijk in mij, mijn zonnevlecht slaat geregeld flink op hol deze dagen.
Dank voor jouw verhaal.
Liefs, Henk.