Het talent om in de huid van iemand anders te kruipen, mijn hart open te zetten en daardoor te kunnen tijdreizen, brengt me tijdens sessies soms op plekken en in situaties waarin ik heftige emoties te verstouwen krijg. Gek genoeg is het ook prachtig. Met een open hart is er immers geen enkel oordeel op de emoties omdat alles in liefde ervaren en ontvangen wordt. Dat is echt te gek en daarom vind ik mijn werk ook zo heerlijk. Trauma bevrijden waardoor er beweging komt in relaties of situaties waarin mensen volkomen vastlopen maar toch ook voelen: we zijn nog niet klaar samen. Maar hoe dan wel? [Lees meer…]
Werken met spirit en gedachtekracht – Aratuscha, Zarinda en Witte Toekomst
Leven vanuit liefde en werken met spirit en gedachtekracht. Vandaag tijdens dag 44 van de 75 dagen challenge dansend de dag beginnen, mocht ik onderstaand ontvangen. Wat als je een vader hebt die dingen doet die niet kunnen, die jou inzet als afleiding voor zijn eigen gewin, machtsmisbruik en handelen? Lees onderstaand verhaal, een stukje uit het boek ‘Aratuscha en haar twee mannen’, een boek in wording over de jonge indianenvrouw Aratuscha en haar vader Witte Toekomst, het hoofd van de stam.
Rotsen splijten
‘Je kunt met je gedachten rotsen splijten, als je dat wilt,’ zegt Zarinda tegen Aratuscha. Ze zitten tegenover elkaar in kleermakerszit, terwijl Zarinda met kleurige oranje verf twee harten tekent op haar gezicht.
‘Maar hoe dan?,’ vraagt Aratuscha vol nieuwsgierigheid. ‘Ik zou willen dat het mogelijk is…’ vervolgt ze dan met zachte stem, terwijl haar blik dromerig wegkijkt richting de bergen.
‘Het is de bedoeling dat je jouw lichaam schoon houdt, zodat spirits optimaal gebruik kunnen maken van jouw lichaam, als instrument om het tij te keren.’ [Lees meer…]
De wraak van Aratuscha – vorige levens (3)
Aratuscha loopt naar de rivier en naar de grote rots om raad te vragen. De gladde rots steekt met kop en schouders boven de andere rotsen uit. Als niemand het meer wist, dan was er altijd nog de grote rots. Eerst wast ze zich in de rivier. Dan vlijt ze haar naakte lichaam tegen de rots aan. Vandaag is het water van de rivier rustig. Het kan haar niet schelen dat ze naakt is, al heeft ze nu officieel het lichaam van een vrouw. Door alle opdrachten en uitdagingen die haar vader haar gegeven heeft, om zo haar mannenkracht te kunnen ervaren, voelt ze zich krachtig en sterk. Ze heeft geen man nodig in haar leven, besluit ze. Ze zal haar eigen man zijn. Dan is er niemand meer die haar nog kan kwetsen. Met de eenheid van de natuur die ze ervaart als ze haar hart openzet, voelt ze zich compleet en volledig. Ze heeft niets of niemand nodig. Ze zal haar eigen leefregels bepalen. [Lees meer…]
Aratuscha en haar paardendrum – vorige levens (2)
‘Ik verbied het je,’ zegt Witte Toekomst tegen zijn dochter terwijl hij haar meedogenloos aankijkt. ‘Er is geen enkele drum die door jou bespeeld gaat worden. Niet voordat je je stonde hebt gehad.’
Aratuscha is twaalf jaar oud. Ze wil graag trommelen op de paardendrum van haar vader. Hij is net nieuw en heeft de huid van een witte merrie. Het was haar moeders lievelingspaard en die had er zelfs een staart van gevlochten manen aan vast geknoopt.
‘Maar ik begrijp het niet vader,’ smeekt het jonge meisje. ‘Waarom kan het nu niet? Ik ben al twaalf!’
‘De lichte merrie kan alleen maar bespeeld worden door een bevruchte vrouw, net als je moeder. Je bent nog een kind. Het is geen speelgoed! Bovendien moet hij eerst door mij ingewijd worden en een naam krijgen.’
Arartuscha kijkt haar vader aan met een blik van wijsheid die geen grenzen kent. Haar stem wordt zacht.
‘Vader, ik weet toch dat het kan. Ik heb gesproken met de ziel van Janosh, en ze vindt het goed. Ze zegt zelfs dat het beter is dat ik het doe, voordat ik mijn stonden krijg en zeker voordat ik een man heb ontvangen. Mamuschka heeft me verteld dat ze de merrie mocht bereiden toen ze jong was en ook nog geen stonde had gehad. Waarom mag ik als vrouw de traditie niet voortzetten op een manier die klopt voor mij en voor Janosh? Laat het me begrijpen, vader!’ [Lees meer…]