Vorig jaar op deze dag, zat ik in de hospice bij mijn vader, wakend en wachtend op zijn dood. Opnieuw komen de herinneringen naar boven. De impact van het gebruik van geweld op mijn leven.
Geweld ontvangen als kind
In mijn jeugd werd ik als kind regelmatig geslagen. Door mijn ouders maar ook door de onderwijzers op de lagere school. Drie van de vijf schuwden niet om geweld te gebruiken: een draai om je oren, een klap tegen je kop, knijpen in je nek totdat je kromp, slaan met een lineaal op vingers. Niet al het geweld ondervond ik, maar ik was er wel getuige van. De spanning in mijn buik bij het zien van geweld en machtsmisbruik door de volwassenen onderwijzers op de kinderen van mijn klas, voel ik nu nog. De draai om mijn oren door de juf van de tweede klas was genoeg om te proberen voor altijd lief en braaf te zijn op school, en een goede leerling. [Lees meer…]
Jouw geliefden kunnen jou van alles spiegelen en vaak zijn we gewend de verantwoordelijkheid voor ons geluk in handen van onze partners te leggen. Maar zij kunnen nooit verantwoordelijk zijn voor wat jij te leren of te transformeren hebt. Hun taak is om jou te spiegelen. Wat heb jij te leren? Is het grenzen stellen, jezelf uitspreken, kleur durven bekennen, je plek innemen of jezelf groter of juist kleiner durven maken en daarmee de ander ruimte geven zichzelf te zijn? 
Toen ik aankwam bleek dat ik de enige vrouw was tussen alleen maar mannen. Op de een of andere manier voelde het heel normaal voor mij. Het herinnerde me aan het ontvouwen van mijn jeugdtrauma vorig jaar, een groepsaanranding door zeven jongens van mijn klas. Het kon zich ontvouwen door de liefde met een man die volledig aanwezig kon zijn in liefde en ik mocht het helen, met de hulp van hem en vele anderen waaronder therapeuten, coaches en mijn soulteam.
Engelen vergeven alles aan iedereen want ze houden van iedereen. Ze geven iedereen onvoorwaardelijke liefde. Zelfs de meest verschrikkelijke mensen op aarde worden bijgestaan in liefde. Want de meest verschrikkelijke mens op aarde, stikt van de zelfhaat en mist alle zelfliefde, wat geprojecteerd wordt op de buitenwereld. Daardoor ontstaan oorlogen en vernietigen we elkaar. Dat kan op verschillende manieren. Ook in de liefde kunnen we vernietigen. Ik mocht het ervaren. Mijn hart vloog in duizend stukken, mijn ziel vloog mee en ‘ik’ bestond niet meer. De kracht van onvoorwaardelijke liefde, maar dan niet zo bedoeld.
Ondertussen kom ik weer langzaam terug op aarde. Twee relaties verbroken en onderweg terug naar mezelf. Wie ben ik, als ik niet alles toesta vanuit de onvoorwaardelijke liefde die ik voel voor de ander, vanuit de vreugde van het geven en de ander gelukkig willen zien in zijn of haar stralendheid? Heb ik nog wel een eigen mening en wat is die dan? Alles heeft immers twee kanten zo niet drie en ik zie ze allemaal. Vanuit mijn ruime bewustzijn Zie ik Alles. Ik die als empathisch wezen altijd alles van iedereen begrijpt en met iedereen meevoel…
Wie alles goedvindt wat God schept, heeft geen reden tot bestaan, zo hoorde ik vanochtend. We hebben dus waarden en normen nodig om volledig mens te kunnen zijn. We hebben onderscheidingsvermogen nodig. Wat wil ik wel en wat wil ik niet? En welke consequenties trek ik dan in wat ik doe en niet doe? Welke mens wil ik zijn? Wat wil ik creëren? Deze dertien dagen gebruik ik vooral om te ervaren van alles wat er nu in mij is. Mezelf te zien als mens en daarbij alle bijbehorende emoties ervaren. Die grote kracht in mij op een andere manier voelen en ervaren. Mezelf de rust en ruimte gunnen om te doen wat goed voelt en vooral: niets moeten. De impuls van het moment volgen. Dat is heerlijk!
Aan het begin van mijn twee weekse stilte retraite met mezelf, ging ik een eind fietsen en kwam ik in Heusden terecht. Er was een klein winkeltje waar ze visaas verkochten en ik moest naar binnen, zo voelde ik. Ik had geen idee waarom. Mijn denken was door de emotionele /energetische klap vrijwel uitgeschakeld en en ik was behoorlijk overprikkeld. Ik luisterde naar mijn innerlijke stem en ging naar binnen. 
Wie met zichzelf trouwt schenkt zichzelf de genade van God, over alle acties en handelingen omdat deze zijn gedaan met een zuiver geweten en vanuit een volledig bewust zijn. 
Hij greep me tussen mijn benen. Ik was 19 en hij was een soldaat en een kop groter dan ik. Ik liep vanaf het station naar de verpleegstersflat waar ik woonde en weigerde een omweg te nemen, ook al voelde ik dat deze man zijn zinnen op me had gezet. Ik weigerde om me aan te passen of om sneller te gaan lopen. Ik wilde niet dat hij het van mijn angst zou winnen. En toen gebeurde het.
Hij greep me tussen mijn benen. ‘Blijf met je gore poten van me af,’ siste ik terwijl ik de grote huissleutel in mijn vuist hield, bereid hem ermee op zijn kop te timmeren. Hij trok zijn hand terug en keek me uitdagend aan. Ik keek woedend en doordringend terug en liep vervolgens ogenschijnlijk onverschillig verder. Mijn hart bonsde in mijn keel. Vliegensvlug overwoog ik alle opties. Wegrennen, schreeuwen of doorlopen? Nog een paar honderd meter en dan was ik bij het politiebureau. Daar was ik veilig. Bij de kruising sloeg hij af. Ik haalde opgelucht adem en overwoog om hem aan te geven. Maar toen ik zeker wist dat hij uit het zicht was, rende ik keihard en huilend naar de flat. Had ik het niet uitgelokt?