Liefde is een bijzonder fenomeen. Gisteren nam ik voor de tweede keer in drie jaar tijd afscheid van mijn tweelingziel, mijn grote zielsliefde. In liefde, vertrouwen en berusting en in de wetenschap dat het leven beter weet wat ik nodig heb dan ik. Het was opnieuw een bijzondere gewaarwording.
Want een liefde die voornamelijk de verbinding heeft vanuit het zielsniveau, zorgt er iedere keer weer voor dat het Hart het weet, en dat het hart de stemmetjes van de mind, oftwel ons ego, overstemt. De liefde wint. Altijd. Ook gisteren op de dag van het afscheid.
Grenzen in onvoorwaardelijkheid
De afgelopen zomer kwam ik mijn grenzen tegen in onze relatie. Grenzen in de onvoorwaardelijkheid van onze liefde. Het verlangen van het menselijke bestaan en het verlangen om de liefde voluit te kunnen leven. Dat kon niet, want mijn geliefde is getrouwd en zijn vrouw kan het niet accepteren dat hij de liefde ook met een ander deelt, ook al wilde ze dat ze het zou kunnen. Hij kon niet langer haar pijn aanzien en verdragen. En dus koos hij opnieuw voor haar.
Ruimte om te groeien
Een aantal weken eerder had ik al aangegeven dat dit voor mij niet ging werken. Er was te weinig ruimte voor mij en onze liefde om te kunnen groeien. Ik voelde me als een uitgehongerd plantje dat niet genoeg water en licht kreeg. De liefde tussen ons was te groot voor de plek die het kreeg in mijn bestaan. En dat zorgde voor een daling in mijn geluksgevoel en in vermindering van mijn levensenergie.
Natuurlijk heb ik alles geprobeerd om het wel te laten lukken. Maar ik ontdekte dat er grenzen zijn in de dingen die ik kan en wil. En dat trouw zijn aan mijn verlangen en aan mijn waarheid, minstens zo belangrijk was dan het steeds maar weer proberen in de wetenschap dat het eigenlijk toch niet zou gaan lukken.
Spiegels
De spiegel kreeg ik van andere mensen om mij heen. Mensen die gingen staan voor hun verlangen en de liefde. Mensen die me lieten zien hoe liefde eruit ziet als je uitdraagt wat je wilt en hoe duidelijk alles dan wordt. Ik kwam uit bij de kern van mijn verlangen en ontdekte dat deze geen bestaansrecht heeft. Hoe potentieel en groots de liefde ook is. Ik kon er niet langer omheen. De illusie doorbroken.
Erkenning van grenzen
De erkenning aan mezelf dat ik het niet meer hoef te proberen, tegen beter weten in, gaf me veel rust. Ik was blij dat mijn geliefde op precies hetzelfde moment dezelfde conclusie had getrokken. Na het uitspreken van alles wat tussen ons in stond, viel alles weg. Het afscheid was helend en liefdevol. Ik mocht de energie van de diepste essentie van machteloosheid loslaten in een liefdevol samenzijn. Dat was zo fijn!
Afscheid en vertrouwen
Bij het afscheid lazen het vertrouwen in de toekomst in elkaars ogen. We wisten: het is niet klaar en toch is dit nu wat er is. Het leven weet het beter en we gaan het zien. Ik hoef het niet te weten en geef me over. De herinneringen neem ik mee in mijn hart. Liefde blijft, ook al wordt hij niet geleefd. Ik eer mijn verlangen en onze grenzen, door ruimte te geven aan wat er nu in ons allebei ontwikkeld wil worden. Want als de ene deur dicht gaat, gaat er altijd een nieuwe deur open.
De stem van je ziel volgen
Alles wat ik geleerd heb door de stem van mijn ziel te volgen in deze ‘onmogelijke relatie’, zet ik in bij mijn huidige werkzaamheden. Zo zijn thema’s verwerkt in mijn trilogie Dubbelliefde 3.0. Door de ervaring van deze relatie en mijn ‘gaven’ die zich in de loop van de tijd toonden, kan ik mijn klanten begeleiden bij het transformeren van de diepste pijn of trauma-energie. Dat doe ik middels een Relatie-Intensive voor de mensen die er aan toe zijn, want het is niet voor iedereen weggelegd. Ik ben mijn zielsliefde en zijn vrouw dan ook diep dankbaar voor alle ervaringen.
Liefde wint. Altijd.
Voel jij dat je toe bent aan een nieuwe stap in je relatieleven maar lukt het je niet om tot een besluit te komen? Misschien is een Relatie-Intensive iets voor jou. Maak nu online een afspraak voor een verhelderingsgesprek om te ontdekken of een Relatie-Intensive jou kan helpen.