Het kan je zomaar gebeuren dat iemand met wie je jarenlang een diepe, intense relatie hebt gehad, afscheid neemt via de app. De relatie afsnijden. Het overkwam mij vorige week. Ik was ontsteld en ontzet. Niet dat ik niet wist dat onze wegen op korte of langere termijn zouden scheiden. Ik wist dat het er zou komen en dat het beter was voor ons allebei. Maar ik was ontzet door de manier waarop: via een whatsapp bericht, in plaats van in een face-to-face gesprek. Hoe dan?
Het is de zegen van deze tijd dat we digitaal op zoveel manieren kunnen communiceren: een tekstbericht, een videobericht, een online gesprek waarbij beiden lekker thuis in de eigen omgeving zijn. Alles heeft zijn voor- en nadelen. Maar uiteindelijk gaat er niets boven een echt gesprek van mens tot mens. Mits beide partijen er voor open staan natuurlijk. Maar wat als dat niet gebeurt? In dit artikel lees je er alles over.
Afscheid nemen is meestal pijnlijk
Een relatie verbreken, of dat nu een persoonlijke liefdesrelatie is, een vriendschap of een zakenrelatie: het doet pijn en het is voor beide partijen niet fijn om te doen, ook al weet je dat het beter is voor allebei dat de wegen gaan scheiden. Op de een of andere manier wil het lijden ook ervaren worden, zodat je gemakkelijker terugkomt in je eigen energie en je weer open kunt staan voor nieuwe ervaringen. Desalniettemin is de vorm waarin afscheid wordt genomen, belangrijk, en niet alleen voor de achterblijver.
Rücksichtlos afscheid nemen: afsnijden
Ik zie het regelmatig in mijn praktijk. Veelal is het dan de man die na lange tijd innerlijk beraad (lees zonder de ander te informeren over wat er van binnen gebeurt), ineens de handdoek in de ring gooit. Hij volstaat met een korte mededeling en vertrekt eenvoudig. Het eenzijdig beëindigen van een relatie, zonder met elkaar in gesprek te gaan over het hoe en waarom, noem ik afsnijden. Je snijdt letterlijk de band door waardoor de ander achterblijft met vele vragen, en waardoor het lastiger is om dat verbreken van de relatie te accepteren. Die vragen over het hoe en waarom blijven dan door je hoofd malen. Zeker als de ander dan niet meer reageert op jouw vragen en je berichten of telefoontjes beantwoordt met een grote stilte.
Vertrouwen en veiligheid
Het vertrouwen wordt op deze eenzijdige manier van relatie verbreken, in één klap weggevaagd en het kost de achterblijver vaak veel pijn en moeite om weer terug te komen in het zelfvertrouwen en in het opnieuw durven verbinden met iemand. Immers; de achterblijver had het niet door dat de ander dit aan het overwegen was.
Voor mij is het afsnijden van een relatie een teken van onverwerkt, dieper liggend trauma, dat te maken heeft met het niet liefdevol kunnen verbinden met zichzelf, en niet kunnen of durven communiceren over wat er in iemand leeft. De persoon die afsnijdt is gewend het alleen te doen omdat hij of zij geleerd heeft dat er niemand is die je écht kunt vertrouwen. Just me, myself and I. Het is een ego-beslissing en een besluit genomen vanuit een gekwetst en/of afgesloten hart.
Je hart openen bij een afscheid
Het valt ook niet mee om je hart open te houden bij een afscheid. Je neemt immers niet voor niets afscheid: waarden en normen passen niet meer bij elkaar, er zijn onverenigbare verlangens of mensen zijn uit elkaar gegroeid. Er kunnen duizend redenen zijn om een relatie alsnog te verbreken. Maar een oprechte communicatie waarbij je met de ander deelt wat er in je omgaat, is wat broodnodig is om in het hart terug te kunnen komen. Het is immers het hart waarmee we verbinden met een ander, waarmee we de liefde kunnen geven en ontvangen.
Het is de kunst om bij het afsnijden van een relatie, het onvermogen om niet te willen communiceren, bij de ander te laten, en het te zien als iets van de ander. Natuurlijk is dat lastig als je jarenlang verbonden bent geweest en lief en leed hebt gedeeld. Het is daarbij ook menselijk om naar binnen te keren en het eigen aandeel te onderzoeken. Wat heb ik nagelaten? Wat heb ik gedaan waardoor het zo is afgelopen? Wat is mijn bijdrage geweest dat dit zo heeft kunnen gebeuren?
Zelfreflectie
Naar binnen keren en zelfreflectie toepassen is een standaard iets voor mij als coach. Ik ben gevoelig en ik voel het als er iets niet klopt of als er iets voor me verzwegen wordt. Ik probeer dan ruimte te scheppen en mijn hart voor de ander en diens belevingswereld open te zetten, zodat er ander alsnog kan komen met dat wat er gezegd of gedeeld wil worden.
Terugkijkend op het afsnijden dat ik mocht ervaren, besef ik dat ik wellicht mezelf eerder had mogen uitspreken bij wat ik voelde:
‘Hé, is er iets dat je wilt delen, het voelt niet transparant tussen ons.’
Uiteraard kan de ander dit ontkennen. Het is iets dat ik vaak heb gehoord bij partners die voelden dat er iets was (denk aan vermoeden bij vreemdgaan), maar waarbij het stelselmatig ontkend werd, tot het moment waarop de waarheid alsnog boven tafel kwam. Het was juist dat stelselmatig ontkennen, hetgeen dat zo’n pijn deed en het vertrouwen en de veiligheid van de relatie beschadigde. Als ik vermoed dat er iets niet klopt, wil ik graag de ander de ruimte geven er zelf mee te komen. Ik weet immers dat iedereen zijn of haar eigen proces heeft.
Samen terugblikken rond maken
Afsnijden is wellicht gemakkelijker voor degene die het doet: voor de ontvanger is het vreselijk. Veel zinniger en fijner is het om samen terug te kunnen blikken en de relatievorm zoals hij was, af te ronden in een open gesprek. Het is een groot goed om samen te kunnen kijken naar wat er gebeurd is en om samen naar ieders aandeel te kijken en dat met elkaar te delen. Daarvoor is het nodig om in verbinding te zijn met de liefde voor jezelf, en met de liefde voor de ander. Ik noem dat het Krijgerschap: zeggen wat je te zeggen hebt, jezelf of de ander begrenzen en /of je uitspreken maar wel vanuit de verbinding van het open hart waarbij je de ander ziet voor wie hij of zij is.
Als je merkt dat jouw hart zich sluit, door wat een ander jou ‘aandoet’, dan is het aan jou om te onderzoeken hoe jij je hart weer kunt openen. Voor jezelf, door het toelaten van compassie voor jezelf en het herstellen van de zelfliefde, en voor de ander die zo onhandig en pijnlijk (niet) communiceerde. Want ook het voortdurende stilzwijgen berust op een verstoorde innerlijke dialoog dan wel op een trauma. De zogeheten stiltebehandeling die je ziet bij mensen met narcistisch gedrag, is hier een voorbeeld van.
TIEN TIPS na afsnijden van een relatie
- Uit je emoties. huil je verdriet en zoek een manier om je frustratie en boosheid te uiten. Schreeuwen in een rijdende auto bijvoorbeeld, je uitleven op een boksbal of ontlaad jezelf via sport.
- Als de ander niet open staat voor een persoonlijk afscheid, doe dan een afscheidsritueel voor en met jezelf. Koop een bos bloemen en hang aan iedere bloem een kaartje waarop je schrijft waar je dankbaar voor bent
- Mediteer en neem afscheid tijdens een visualisatie, waarbij je de ander in gedachten voor je ziet. Vertel de ander hoe je je voelt en waar je tegenaan loopt en vertel wat je verlangen is
- Schrijf een brief aan de ander, laat je helemaal gaan maar verstuur de brief niet. In plaats daarvan verbrand je de brief en doe je een wens voor jezelf en voor jouw toekomst.
- Blijft het in je hoofd spoken? Zoek geschikte hulp. Juist bij dwingende gedachtencirkels waarbij je extreme emoties ervaart van onmacht en frustratie, kan het zijn dat een traumatisch vorig leven parten speelt, dat in deze relatie situatie getriggere wordt, of een onverwerkt iets uit jouw kindertijd. Neem je gevoelens serieus en neem er de tijd voor.
- Maak je aura schoon en vraag de engelen alle entiteiten die jouw hoogste goed niet dienen, te verwijderen.
- Doe de projectie-oefening van Peter den Haring, waarbij je de ander in gedachten op een stoel tegenover je zet. Dan vraag je de ander alle projecties en verlangens die hij of zij op jou heeft geplakt, energetisch los te laten. Tevens haal je al je eigen verlangens en projecties die je op de ander hebt geplakt, energetisch terug. Denk daarbij aan de verwachtingen die jij had over de ander die hij of zij in de relatie zou moeten waarmaken. Als je alle projectes en verlangens teruggenomen zijn, voel je je vaak weer helemaal vrij en kom je terug in je eigen energie. Je kunt dit overigens ook doen als je nog in een relatie met iemand bent die niet voorbij is, en waarbij je terugkerende verstrikkingen ervaart. Jouw verlangens mogen er helemaal zijn, net zoals de verlangens van de ander, maar niemand is het verplicht om al deze verlangens in te willigen. Jij niet en de ander ook niet. Dat heet vrije wil.
- Weet dat het universum nooit iets laat gebeuren dat niet nodig is. Op het juiste moment zul je begrijpen waarom iets gebeurt of niet gebeurt. Het is jouw ziel die een les wil leren en wat je nu nog niet kunt overzien. Er komt altijd een moment waarop je dankbaar bent dat het zo is gelopen, ook al begrijp je er nu geen sikkepit van.
- Vergeef jezelf. Niemand is volmaakt en jij ook niet. Ga rustig na wat je anders had kunnen doen maar blijf jezelf niet beschuldigen. Heb compassie met jezelf en hou van jezelf. Je bent precies goed zoals je bent, vandaag, gisteren en morgen. Daarbij mag je altijd verlangen naar verandering, want ook dat heet leven. Welkom!
- Weet dat tijd alle wonden heelt, ook na afsnijden. Gun jezelf de tijd om te rouwen. En duurt het te lang of blijf je te lang met vragen of lastige emoties zitten: zoek hulp. Je bent het waard!
Geef een reactie