Alexander Pechtold dwong zijn minnares abortus te plegen en verbrak daarna hun vier jaar durende relatie. Inmiddels was er ook een tweeling geboren vanuit hun liefde. Of was het toch van haar ex-man? De vrouw had eerder haar man en kinderen verlaten voor Pechtold. Opnieuw zwanger drong Pechtold wederom aan op een abortus. Ze liet het kindje weghalen, waarna hij alsnog de relatie verbrak. Een schrijnend verhaal met alleen maar verliezers. Het is verschenen in diverse media en het liet ook mij niet onberoerd. In mijn praktijk kom ik liefde voelen voor een ander dan de eigen partner, veelvuldig tegen. Vreemdgaan is een keuze, maar de liefde openlijk delen is een keuze die voor veel mensen nog onbekend is. Zeker als het mensen betreft die een toppositie hebben in de maatschappij en dus het goede voorbeeld moeten geven. Wat betekent de publieke bekentenis omtrent een gedwongen abortus van een politicus? Wat is de boodschap van de ziel? In dit artikel lees je er alles over.
In mijn leven kwam dit thema de afgelopen periode ook terug. In familieopstellingen komt het thema van abortus veelvuldig voor. We zijn massaal bang voor de dood, en een abortus is een veelvuldig verzwegen thema, laat staan een gedwongen abortus. Het drijft vaak een wig tussen man en vrouw die verschillend omgaan met hun verdriet. Kinderen dragen vaak de emotionele last en vinden het moeilijk om hun plek in te nemen in het leven. Zelf mocht ik ervaren in een van de regressies van mijn vorig leven in WO-2, hoe mijn toenmalige verkering aandrong op een abortus, toen ik zwanger van hem was van een tweeling. Ik luisterde naar hem, het was immers oorlog en we zaten in het verzet.
Abortus en opnieuw geboren
Mijn volgende leven startte in 1957, als de helft van een twee-eiige tweeling. Ik was het jongetje en zij was het meisje. Onze moeder wilde de zwangerschap niet, omdat ze niet nog meer kinderen wilde blootstellen aan incest en geweld, en pleegde abortus. Ook dat heb ik ervaren in een regressie. Mijn oudere zusje bleef echter leven en werd geboren in Chili. Ik ontmoette haar in 2009 op een congres in Amerika en zij herkende mij onmiddellijk als incarnatie van haar broertje. Het was een bijzondere ontmoeting want ik ervoer bij de eerste oogopslag een onmetelijke grote, eeuwigdurende, alomvattende liefde. Mijn tweelingzielenzus.
Boodschap van de ziel
Afgelopen week deed ik weer mee met een familieopstelling waarbij het geaborteerde kind op de grond lag. Moeder en dochter zaten erbij. Ik was de representant van de dood en werd gestuurd door mijn overleden vader. Ik voelde alleen maar dat ik mijn hart op haar voorhoofd mocht laten rusten, maar ik moest wachten op het juiste moment. Kosmische timing. Toen dit gebeurd was, voelde de representant van het geaborteerde kind, dat ze wilde spreken. Ze had een boodschap voor de vrouwen en die luidde: vrouw, neem je plek in! Dat was de reden dat zij gekomen was in het leven van deze familie…
Wachten op vertrouwen
Er waren meer zielsprocessen. Zo werd ik het achtjarige HSP jongetje dat heel zijn leven gezorgd had voor zijn ruziënde ouders die gescheiden waren. De vader nam geen verantwoordelijkheid en gaf geen duidelijkheid, en de moeder wachtte maar op de vader zodat ze hem eindelijk kon vertrouwen. Als kind zag ik het aan en ik wist waar het over ging. Ik wilde niet meer verantwoordelijk zijn. Ik was het kind! Toen de trainer bij me kwam zei ik: ‘ik ben hier eerder geweest maar zij begrijpen het niet,’ en ik liet hem mijn foto zien waar het in mijn ogen om ging. Ik wilde met mijn vader naar de Efteling, spelen, lachen!
Naar het licht
Drie dagen later zag ik hoe het achtjarig jongetje afscheid nam. Hij was er klaar mee en wilde naar het licht. Mijn gidsen lieten me weten dat dit mijn leven geweest zou zijn, als ik was blijven leven en mijn moeder me destijds niet geaborteerd had. Dan had ik, net als mijn tweelingzielenzus, een leven gehad in een gezin van incest en geweld. Nu mocht ik dit ervaren op volwassen leeftijd in dit leven, tijdens allerlei regressies van vorige levens waar mijn zielsgeliefden bij betrokken waren. Gisteren nam ik afscheid van het jongetje, hij wilde naar het licht. De opoffering was voorbij. Ik had mijn plek ingenomen.
Je plek innemen
Je plek innemen in het leven gaat over afscheid nemen van je angsten en jezelf centraal te zetten in dat wat jij hier te doen hebt. Het gaat over het volgen van je hart en het luisteren naar de fluisteringen van je lichaam, dat de tempel is van je ziel. Een ziel wil ervaren. Als een ziel tegengehouden wordt door bijvoorbeeld een abortus, zal het later terugkomen om de ervaring alsnog te verwezenlijken. In die zin is onze vrije wil een beperkte keuze. Ik heb in de loop der jaren met meerdere geaborteerde zielen gesproken tijdens Trauma Bevrijding Intensives. Zij hadden verschillende boodschappen voor de vrouwen die de abortus hadden gepleegd. Soms deden zij dat uit liefde, om te voorkomen dat het kind een verschrikkelijk leven zou krijgen. Soms deden zij het uit angst, omdat ze niet weerbaar waren tegen een uitbuitende of agressieve man en ze het kind een veiliger leven gunden. Soms deden zij het omdat ze te jong waren om een kind op te voeden en zichzelf een vrij leven gunden.
Liefde kent vele vormen. Het leven en de liefde willen geleefd worden. Als we ons hart open kunnen houden voor onszelf en voor anderen, kunnen we de liefde en de zorg samen delen. Pechtold beroept zich op zijn privacy. Dat begrijp ik vanuit zijn positie. Het verdriet en alle andere emoties willen echter vanuit een volwassen bewustzijn gevoeld worden. Wie met een open hart zelfs het verdriet kan delen, hoeft zich niet te beroepen op zwijgplicht. De vrouw sprong in het diepe door haar waarheid met de wereld te delen. De invloed van emotioneel geweld op ons leven en op het leven dat we voortbrengen. Het einde van de verbinding.
De wijsheid van Tula
Vanochtend werd ik wakker met een boodschap van mijn fluisterteam die me verwees naar de wijsheid van Tula. Ik had geen idee wat het betekende dus zocht ik het op. Het is verbonden aan vier overeenstemmingen overgeleverd van vader op zoon, die volgens de Tolteekse filosofie leidt tot het oplossen van psychische en intellectuele problemen.
1. Zeg alleen wat je werkelijk meent; spreek geen leugens.
2. Laat je niet raken door de mening van anderen; zij leven in hun realiteit, jij in de jouwe.
3. Doe geen aannames over dingen die je niet weet; communiceer zo duidelijk als je kan met anderen.
4. Doe wat je doet met hart en ziel.
Volgens Don Miguel Ruiz (1952), die ingewijd is in de geheimen van de Tolteken, is een essentiële lering dat wij allemaal in onze eigen realiteit leven. Omdat wij niet werkelijk zeggen wat we denken en onszelf voortdurend voorliegen, zadelen we onszelf op met schuldgevoelens. Alleen als we onze eigen realiteit ‘schoonmaken’, d.w.z. intern consistent worden, zullen we ons kunnen ontworstelen aan de demonen van angst en schuld. Deze visie komt dan weer mooi overeen met wat ik als achtjarig HSP jongetje ‘wist’. Vrouwen, wie niet waagt wie niet wint. Mannen: zeg wat je doet en doe wat je zegt. Kind: speel en verwonder. Het kind dat niet langer ouder wilde zijn voor zijn ouders maar er naar verlangde om als kind te mogen spelen.
Heling van parentificatie
Veel mensen die kind zijn van narcistische ouders of ouders met narcistisch gedrag, zullen op latere leeftijd partners zoeken die hetzelfde gedrag vertoont met als doel in deze relatie de oude wonden te helen. Vanuit het oogpunt van de ziel, zijn dit ook wonden van de ziel die over meerdere levens heengaan. De herkenning is er onmiddellijk bij de eerste blik in de ogen. Het hart breekt open en daarmee is de poort naar de toegang van de wonden geopend. Wie echter met een open hart kan kijken naar zichzelf, de ander en de mensheid, en alle bijbehorende gevoelens durft te ervaren, stapt in een leven vol echte vreugde en in verbinding met elkaar. Het durven doorvoelen in je eentje is meestal een te grote klus. Samen is het gemakkelijker en lichter. In een Trauma Bevrijding Intensive sta ik voor je klaar om jou te begeleiden met jouw transformatie, zodat jij een nieuwe versie van jezelf kunt ontdekken.
Simone zegt
Wow, heel diep en verhelderend. Er rust zoveel taboe nog op dit onderwerp dat het voor mij moeilijk is om kennis te verwerven over abortus en de gevolgen op zielsniveau. Bedankt!!
Susanne zegt
Prachtig artikel ❤. Dank voor het schrijven en delen!