6 sleutels in het omgaan met het oordeel van anderen

Eind juni stond ik met een interview in Vrouw van Telegraaf, over mijn manier van leven en mijn missie. Met als titel: Ik heb twee mannen en ben dolgelukkig. Aanleiding was het verzoek tot een officieel huwelijk van een Amerikaan die met zijn twee vrouwen wilde trouwen, nu het homohuwelijk was gelegitimeerd.

Nu is de Telegraaf een krant die sensatie niet schuwt. Toch ging ik het aan, en het was een mooi interview vond ik zelf. Mijn vader vond het reuzespannend, ook mijn tv-optreden bij Lauren en de liefde. Hoe wordt het in beeld gebracht? Worden dingen die ik gezegd heb, niet uit hun verband gehaald? Hoe kijken mensen er tegenaan?

Op het artikel verschenen 84 gepubliceerde reacties. Naast een heleboel positieve reacties, waren de negatieve reacties niet van de lucht. Ik citeer er een paar:

• Wat als er iemand ziek wordt lopen ze dan ook nog zo hard? Gaan ze elkaar verdringen wie mag helpen? Het heeft alleen maar betrekking op sex en loopt altijd verkeerd af.
• Als de mens geen behoefte had aan een partner dan waren er niet ruim 2000 jaar geleden al huwelijken. Buiten dat geloof ik haar niet, volgens mij gaat zij volledig uit haar plaat als een van haar 2 mannen interesse in een andere vrouw heeft.
• Ze bedoeld dat ze overal lak aan heeft een gewoon een beetje rondneukt. Laat haar. Waarom wil iedereen in Nederland toch altijd voor een ander de regeltjes voorschrijven?
• Prachtig hoe iemand kan verwoorden dat hij of zij niet zijn of haar geilheid kan bedwingen. Dus rotzooi maar wat aan en als je jaloers bent is dat raar ? Ik geloof in geen enkele kerk maar wel in een goede relatie
• Blijf dan gewoon vrijgezel. Het wordt wel erg druk in een huwelijk met al die relaties. En het lijkt mij voor je kinderen verwarrend. Maar ja je kunt natuurlijk alles recht praten wat krom is. Deze vrouw moet in haar volgende leven maar terugkomen als een konijn. Kan ze de hele dag iedereem bespringen.

Sja.

Het oordeel van een ander is het oordeel van mezelf

Ik moet eerlijk bekennen dat ik de aanvechting voelde om op sommige van deze reacties te reageren en me te verdedigen. Het verschil tussen seks en liefde bijvoorbeeld. Maar uiteindelijk heb ik besloten het te laten rusten. Ik moest daarbij terugdenken aan vijfentwintig jaar geleden, toen ik zelf nog in een monogaam huwelijk zat, en mijn vriendin vertelde over haar polyamoreuze collega, die twee mannen had en die in hetzelfde huis woonden. Soms sliep ze bij de een, en dan bij de ander, een etage hoger. Dan vroeg ze haar vriend om toestemming en hij liet haar gaan. Mijn vriendin vond het geweldig. Ik vond het belachelijk! Ik was ontstemd en reageerde furieus: hoe kon ze haar relatie op het spel zetten? Wat dacht ze wel niet? Dat ze zomaar alles kon hebben? Dit was vragen om moeilijkheden. Natuurlijk zou dit helemaal fout aflopen. Het was gewoon wachten op het moment dat dat ging gebeuren. Ik wist het gewoon zeker! De gevoelens die ik toen ervoor, kan ik nog voelen als ik er nu aan terug denk. De enorme verontwaardiging, gebald achter een hevig innerlijk vuur.

Voldoen aan verwachtingen

Tot ik 10 jaar later ontdekte, dat ik mijn eigen polyamoreuze gevoelens voor het gemak, om maar te voldoen aan de verwachtingen van de maatschappij, in de ijskast had gezet. ‘Ik pas me aan aan dat wat er van mij verwacht wordt’ was wat ik geleerd had. Zeker in een monogaam huwelijk met een man van een andere cultuur waarbij monogamie hoog in het vaandel stond. Ik wilde dat mijn relatie zou slagen. Ik verlangde naar kinderen. Ik zette mezelf met al mijn onderdrukte verlangens opzij. Tot mijn huwelijk klapte en er niets meer van mezelf over was, omdat ik me zoveel had aangepast. Het duurde jaren voordat ik mezelf weer had gevonden.

Zes sleutels in het omgaan met het oordeel van anderen

Daar dacht ik aan terug, bij het lezen van al die ongezouten meningen. En er ontstond compassie. Compassie voor het mens-zijn. In de loop der jaren zijn er zes sleutels voorbij gekomen die mij hebben geholpen om om te gaan met de ongezouten mening van anderen. Ik deel ze graag met je:

1. Ken je eigen waarde. Wat is de waarde van een gedachte? Wat ben jij waard? Wie bepaalt dat? Alles wat we vinden, speelt zich af in ons hoofd. We zien of horen iets en vormen een mening. Meningen zijn gestoeld op onze waarden, en daar hangen we een oordeel aan. Dan wordt het een norm. Maar uiteindelijk zijn het simpelweg gedachten over iets. Die kunnen altijd veranderen. Ik ben in de kern nog steeds Leonie, met al mijn talenten en vermogens. Ik ben uniek en ik ben het waard om te leven. Er is niemand anders die mijn leven leidt!
2. Zorg voor je eigen veiligheid. Als je je aangevallen voelt, ontstaat er al snel een gevoel van onveiligheid. Je voelt de onderhuidse agressie van de ander. Mensen doen elkaar immers de meest vreselijke dingen aan, omdat we van mening verschillen over essentiële zaken als religie en seks. Toch is er maar een veiligheid, en die ligt besloten in de stilte. In jezelf. Daar vind je het antwoord op wie jij bent. Daar vind je jouw innerlijk kind dat verlangt naar omarming, naar veiligheid, naar vrede. Dat verlangen herkent ieder mens. Ook zij die oordelen. Omarm jezelf en jouw angstige innerlijk kind vanuit jouw volwassenheid. Dan wordt het vanzelf veilig.
3. Erken het verlangen naar verbinding. Ieder mens wil ergens bij horen. We zijn kuddedieren en zoeken elkaar op. In de dans van het leven bewegen we tussen autonomie en verbinding. Als mensen ons of onze levensstijl afwijzen, horen we er niet bij. De angst voor afwijzing is een diepe angst en ‘erbij horen’ is een universeel verlangen van de mens. We willen niet buiten de groep geplaatst worden. En tegelijkertijd willen we ons niet identificeren met mensen in groepen die dingen doen waar wij niet in geloven. Zoals zij die vanuit hun geloof moorden, bijvoorbeeld. Hoeveel oordeel heb jij daar op?
4. Geef je vijand warmte. Dat is wat ik de laatste tijd vaak doe. Mensen met wie ik bots, stuur ik licht en liefde. Zoals mijn buurman die soms vreselijk tekeer gaat in zijn depressieve momenten. Dan kan ik oordelen over wat hij fout doet (midden in de nacht buiten hartgrondig staan vloeken, bijvoorbeeld), maar ik kan het ook aangaan. Zeggen wat mijn grenzen en behoeften zijn en in de stilte warmte en liefde sturen. Daarmee breng ik de rust in mijzelf terug. Degene die oordeelt verlangt net zo naar liefde en bevestiging als ik. Oordelen ontstaan altijd vanuit een verborgen verlangen.
5. Ervaar de vreugde van de verschillen. Stel je voor dat er geen enkel mens negatief had gereageerd op mijn artikel. Dat iedereen het met me eens was, en me liet leven zoals ik wilde. Zou ik dan nog de passie voelen om blogs te schrijven, om mensen te helpen op het gebied van ingewikkelde liefdesrelaties? Zou ik dan nog mijn beroep als relatiecoach kunnen uitoefenen? Nee… Ieder mens heeft zijn eigen passie, zijn eigen visie, en dus ook zijn eigen oordeel. Laten we genieten van de kleuren van de ander en de ander slechts zien als een spiegel van onszelf, in een ander jasje.
6. Ontdek de verborgen schat onder het oordeel. Wat doet iemand die oordeelt? Wat gebeurt er van binnen? Hoe heerlijk is het niet om jezelf soms even helemaal over te geven aan roddelen, aan jouw oordeel op de ander? Hoe kunnen ze! Hoe durven ze zomaar te twijfelen aan de liefde die ik voel voor mijn mannen? Wat belachelijk dat ze denken dat het enkel om seks gaat! Ze hebben zelf vast een rotrelatie zonder seks en durven zeker niet weg te gaan uit hun levensloze huwelijk vanwege hun huis en bezittingen. *Grijns* en lach om jezelf en je oordeel. Geef jezelf toestemming om even in de rol van de aanklager te zitten, en ga lekker tekeer. Zo. Dat lucht op! Het is jouw Macht die je nu voelt. Mag jij die voelen van jezelf? En hoeveel macht sta jij jezelf toe? Of heb je daar misschien een oordeel op, of angst voor en noem je het daarom liever ‘kracht’…?

Vind jij het moeilijk om om te gaan met het oordeel van anderen? Of met het oordeel van je naaste? Is er in jouw omgeving iemand die ervoor kiest om uit verbinding te gaan omdat jouw manier van leven in de liefde niet gewaardeerd wordt? Grote kans dat er oude emotionele triggers uit het verleden jou belemmeren om innerlijk vrij te zijn. Ik weet hoe het voelt en ik weet ook hoe het is als je dat stadium voorbij bent. Dat gun in jou ook. Maar gerust een afspraak voor een verhelderingsgesprek om te zien wat ik voor jou kan betekenen.